Opnieuw gaan we samen met de camper naar de Showers en meteen door naar de dump en dan op pad richting Banff. Het is prachtig weer. Het wordt een dag met een gouden randje. We komen als eerste bij de Athabasca Falls. Er worden heel wat foto’s gemaakt. Wat een pracht.
Intussen zien we de omgeving veranderen. De herfstkleuren komen te voorschijn, maar via Paul Sietse weten we ook dat in Nederland de herfst in aantocht is.
Tonny heeft regelmatig contact met Gera. Daar hebben ze gezinsuitbreiding. Een van de honden heeft 8 pups gekregen. En zowel Suze als Tom zijn toegelaten tot het ijshockeyteam van Red Deer. We zullen ze zelfs nog kunnen zien spelen as weekend.
We gaan door en stoppen bij de Columbian Icefields. Vergeleken met 14 jaar geleden lijkt het net of die wat gekrompen is. We zien in de verte de speciale bussen op het ijs en een gids met wat mensen achter zich aan. Rick heeft hier met Berend een jaar of 7 geleden ook gelopen. “Alleen op de paadjes hoor”, meldt hij nog even. De gletsjer is net zo diep als de Eiffeltoren hoog is, zo’n 365 meter volgens de Informatieborden.
Jammer, we moeten toch weer verder en na de lunch met magnifiek uitzicht op de gletsjer gaan we verder .