De Canon Fs 100 is het geworden
We zijn nog steeds op zoek…… op zoek naar een camcorder. Wim heeft er al wat verjaardagsgeld voor gekregen. Maandag gingen we dus op zoek. Ben had al adviezen gegeven, maar voor alle zekerheid duiken we ook eerst nog even de Bieb in om de Consumentengids te raadplegen. Heel veel wijzer worden we er nog niet van. Ze hebben allemaal hun goede en minder goede kwaliteiten. Dan maar naar Meilink om ons te laten voorlichten. Dit werkt beter. We vertellen dat we korte stukjes film willen maken van alledaagse dingen en voor de vakanties wat meer natuuropnamen. Hij laat ons de Canon Fs 100 zien in een boekje. Dit systeem met een chipkaartje net als bij ons fototoestel zou voor ons doel heel geschikt zijn. Hij neemt de tijd voor ons en geeft alle informatie mee. Hij kost wel € 349 mèt bij behorende tas. Dan volgen we thuis Mark z’n advies op om eens op internet te snuffelen en ja hoor. Er zijn verschillende aanbieders, waaronder Wehkamp voor € 279 en Camera.nl voor € 248, beiden zonder tas en ik meen zelfs dat er één bij is zonder garantie. Dat kun je erbij kopen. “Je denkt toch niet dat ik een camcorder bij Wehkamp ga bestellen”, is Wims reactie. Als er wat mee is of ik weet iets niet…waar moet ik dan heen? Moet zo’n juf aan de telefoon me alles uitleggen? “Hoe vaak is het al gebeurd dat je met je fototoestel terug bent geweest om uitleg?”, vraagt Mark. Volgens Wim regelmatig!
Wim is nu naar de Voedselbank, nee ….niet om een pakket te halen, maar om te helpen inpakken. Ze hebben een grote groep vrijwilligers die volgens een rooster helpen bij het inpakken en de uitgifte. Vandaag is het de “grote”uitgifte en aan het eind van de maand is er een “kleine” uitgifte.
En ik….? Ik heb vannacht zó slecht geslapen of beter gezegd tot half 5 helemaal niet. Bedenk nu dat ik gisteravond 3 gewone koppen koffie heb gehad ipv decafé. Ik heb geen slaappil genomen omdat ik vanmorgen zou gaan zwemmen, maar nu werd ik zo geradbraakt wakker van de wekker, dat ik op de automatische piloot me aankleedde, m’n spullen pakte en het glas sap, dat Wim voor me geperst had, achteroversloeg. Toen dacht ik: waar ben ik eigenlijk mee bezig? Ik haal dat zwemmen wel weer in en ben weer een 1,5 uur plat gegaan.
Vanmiddag gaan we dan beslissen wat we gaan doen met onze Canon Fs100 of wordt het toch nog de Sony van Its. Aahhhhh!