Stavanger.

Die avond stranden we voor de laatste veerpont. De rij is erg lang en we zoeken een eet- en slaapplek. Terwijl Elly en ik pannenkoeken bakken, zoekt Wim een plek voor het tentje, maar dan gaat de groep toch in staking! Hier is geen water. We willen toch minstens stromend water! En Jaap bezwijkt. We zoeken verder en nemen toch de laatste veerpont. Na een half uur rijden vinden we een magnifiek plekje in een bos bij een riviertje.
We beginnen er allemaal wat verweerd uit te zien. Ook de kapsels passen zich aan. “Coupe orkaan”, is een uitvinding van Annelies. Die avond zitten we weer bij ons kampvuur. Dat heeft toch wel wat. Het is net een clubkamp. Dit wordt ook onze laatste nacht in de camper. Morgen zullen we in Stavanger zijn en gaan dan verder op de Hilde Baudine.
Hier slapen we gelukkig goed. Maar de volgende morgen hebben we geen brood. Dat is op. We gaan dus na een portie bosbessen en frambozen uit het wild vlug naar Jorpedalen naar de bakker ( tweeledig) en de supermarkt. We ontbijten wat verlaat in de camper met vers brood en zelfs aardbeien. Wat een luxe!
Deze dag staat in het teken van de Prekestoelen die we gaan beklimmen. We bereiken de top met moeite, want het is ondertussen gaan regenen. Vanaf de Prekestoelen- een steile rots- heb je een prachtig uitzicht op de Lysefjord. Vier uur later zijn we weer bij de camper. “Ik ben keikapot”, zegt Elly. Raad eens waar die vandaan komt! Kan niet missen…uit het zuiden….Eindhoven. Er moet heel wat schoongemaakt en afgespoeld worden voor we verder kunnen.
Die avond om zes uur zijn we in Stavanger en ontmoeten de andere groep weer.
Het is gelijk verhuizen naar de boot. Wim en ik mogen in het “hondehok”, de ruimte naast en onder de kuip. Waar Wim komt te liggen kan hij zich niet omdraaien, maar onze privacy ( deurtjes ervoor) is ons wel wat waard. Het blijkt een fijn plekje te zijn. Glenn en Greta gaan naar de punt – ook achter deurtjes- en de anderen slapen in de kajuit op banken of in de hangmat. We zitten hartstikke vol.

Rick heeft een Maatje. Het maatjesproject hier in Emmen heeft een Maatje gevonden voor Rick. Het is altijd afwachten of het klikt. Gistermiddag komen ze aanfietsen- net wanneer ik naar het bos wil gaan met Tessa.
En ze gaan mee. Didi is een echte Rotterdamse van huis uit en mist hier de geluiden van de stad, de tram, de winkels…alles. Maar ze heeft hier werk gevonden, zorgt voor haar drie jongens en is dan ook nog vrijwilligster bij het Maatjesproject. Rick vindt het allemaal heel gezellig. Hij gaat weer met haar mee voor een patatje en een frikandel èn de gezelligheid van een huis met kinderen. Didi heeft Rick al aardig door en waardeert zijn humor. Hij kan ook beeldend uit de hoek komen.
We zijn vandaag begonnen met de voorbereiding van onze Nw Zeeland-reis. Onze mobiele telefoon is in elk geval geschikt. Je moet alleen zorgen dat je genoeg beltegoed hebt en verder maar sms en. Nu nog een stekker met 3 pootjes en dan kan Wim z’n baard ook bijwerken, anders wordt het een woeste boel.
Toen we 15 jaar geleden met een groep wild kamperend door Noorwegen trokken zei één van onze reisgenoten dat iedereen nou "coupe orkaan" had. We wasten ons onder watervallen of onder een brug in behoorlijk snel stromende rivieren. Koud!!! Ons haar wasten we wanneer we bij een ferry moesten wachten, want bij de toiletten in Noorwegen is overal warm water. Het toiletje in de camper draaide overuren met 9 personen en wanneer we bij een bakker kwamen voor een kop koffie met wat lekkers maakte iedereen dankbaar gebruik van de schone toiletten. Zo werd het al gauw bij een snelle toiletstop: “We gaan éééven naar de bakker”. Ook de tweede helft van die reis aan boord van de zeilboot de "Hilde Baudine" was verstoken van veel comfort. Wij hadden het geluk om in het “hondehok” te mogen slapen. Daar had je tenminste nog enige privacy, maar je omdraaien werd al wat lastig omdat de hoogte dat niet toeliet. Toch hebben we er geweldige herinneringen aan. Ha! Wim had de primeur om als een soort “Doris Rijkers”, volgens Niesje, in z’n gele overlevingspak het stuurwiel te bedienen bij windkracht 5/6. Wanneer je tijdens die overtocht onverhoopt naar het toilet moest, zat je daarna onder de blauwe plekken!
In Nieuw Zeeland zijn de campings al geboekt, de campers besteld en hebben we met z’n tweeën een vierpersoons camper. En…… de natuur zal ook daar overweldigend zijn.