Tante Hermien en oom Sjoerd op de verjaardag van zus Coba in 1975.
[i]Tante Hermien and oom Sjoerd at Coba’s birthday in 1975…. and yes.. it’s me over there, 36 years ago.[/i]
Ik was verbaasd toen er bij Johan tijdens hun verhuizing naar hun nieuwe woonplek een klein boekje te voorschijn kwam: een dagboekje dat pa had bijgehouden toen hij en mama samen met oom Sjoerd en tante Hermien de stoute schoenen hadden aangetrokken en bij Herman en Netty op bezoek gingen in 1975. Het werd een reis om nooit te vergeten.
Vrijdagmiddag 25 april ’s middags vertrokken we van Schiphol om 5 voor 4. Ging echter niet best, nog niet de lucht in of twee banden van het landingsgestel aan flarden kapot, terug naar Schiphol met bussen. Om 8 u 30 een ander vliegtuig en gelukkig ging nu alles goed.
We hadden een nummer in het vliegtuig. Sjoerd aan het raam, dan Hermien, Coba en aan de andere kant van het gangetje ikzelf met twee dames uit Rotterdam. Als ze wakker waren aardige dames, maar meestal sliepen ze. Ze moesten naar Mexico voor vakantie. Vorig jaar waren ze ook naar Amerika geweest naar New York.
We werden goed verzorgd, best eten en drinken. Het was jammer dat het al donker was anders hadden we eerst nog wat kunnen zien. We landden om 11.30 Am. tijd, echter niet in Chicago maar in Detroit, dat ligt nog 1,5 uur vliegen van Chicago. Hier moesten we door de douane wat nogal vertraagde.
We hadden in het vliegtuig een papier moeten invullen om Amerika te betreden. Het moet bij de pas bewaard worden om te kunnen controleren. De controle was net als op Schiphol scherp.
Een van de dames naast me vertelde dat ze vorig jaar alles had moeten overschrijven want het was niet voldoende doorgedrukt. Maar het viel mee, bij ons was alles goed, ook het visum.
Maar toen kwam de ellende, de piloten mochten niet meer vliegen omdat ze de uren hadden gemaakt. We zaten met 180 mensen in zo’n groot gebouw en maar wachten op de dingen die gingen gebeuren. Eerst zouden we naar een hotel, werd verteld, maar niets gebeurde er tot er van Chicago nieuwe piloten kwamen en we uiteindelijk om 4.45 vertrokken van Detroit naar Chicago. Vandaar vertrokken we naar Sioux Falls waar we om 10 voor 10 aankwamen. Hier waren Herman en Netty om ons op te halen. Sjoerd had ze in Chicago gebeld. Ze waren de vorige avond ook al aanwezig geweest maar hadden al gauw van de vertraging gehoord en waren weer naar huis gegaan. Na een uurtje rijden met de auto waren we dan op ons einddoel. Het was slecht weer, het regende en er was een zeer harde wind. We waren allemaal behoorlijk moe. Toch wou ik nog graag de stal van Harold zien. Terwijl de anderen even een dutje deden ging Herman met me mee naar Harold. Een mooie stal, maar de koeien nog mooier. Ik zal Johan wel schrijven wat ik allemaal heb gezien. Zo waren we dan aan de zaterdagavond.
[i]What a surprise when Johan found pa’s diary when he and Joke moved to their new home. He wrote it during their trip to Herman and Netty in 1975. They travelled together with tante Hermien (mama’s sister) and oom Sjoerd and had the time of their life. It was the first time they travelled by plane too.
They had bad luck while the plane got a flat tire when it started. So there was much delay. But after they arrived the first thing pa did was to go to Harold with Herman to have a look at Harolds cows and farm.[/i]