3 jaar geleden schreef ik dit stukje n.a.v het bekijken van oude agenda’s van Mark. Het was een bijzondere ontdekking.
A very special present
In een hoekje van de kamer staat de foto van Mark. Daarbij staat ook de mand met alle paperassen, een kaars van Riet, lieve brieven, kaarten en de voetbal van de Drenthina jongens. Maar er zijn ook een paar agenda’s van Mark bij. Ik heb er eentje bewaard uit z’n HAVO tijd en de laatste van de HEAO. Vanmiddag bladerde ik zomaar de laatste door en kwam bij de datum 26 augustus, mijn verjaardag.
Daar stond een lief gedichtje in het krabbelende handschrift van Mark himself. Het kwam me zo bekend voor dat ik vermoed dat ik hem toen al gekregen heb, maar 1995 is lang geleden. Mark hield er altijd al van om te laten merken dat hij van ons hield. Hij was ook niet de gemakkelijkste van de drie en dat wist hij. Je zult begrijpen dat dit gedichtje juist nu veel met me doet.
This is a very special present
which you can never see.
The reason it’s so special is,
it’s just for you from me.
If ever you feel lonely
or feeling down and blue.
You only have to hold this present
and know I think of you.
You never can unwrap it,
please leave this wrapping tied.
Just hold this gift close to your heart,
it’s filled with love inside.
Foto: links- de Havo agenda 1985, rechts- de studentenversie 1995