Ik reken straks op heel veel foto’s, Rick!
Ik zie er altijd tegenop, dat gedoe met de belastingen. We hebben gelukkig een trouwe adviseur waar ik terecht kan. We maakten 20 jaar geleden al kennis met elkaar, hij had samen met Mark op de HEAO gestudeerd en heeft toen de hypotheek van Rick geregeld. De toen nog jonge vader vertelde bij zo’n gelegenheid dat hij met zijn zoontje ging baby zwemmen. Dat baby’tje is nu 20 en gaat binnenkort voor zijn studie naar Japan.
Afgelopen vrijdag kon ik bij hem terecht, meteen ook voor Wim en Rick. Tegenwoordig staat alles al in de computer als je tenminste je digid code nog weet. Dan alleen nog controleren en soms wat aan vullen als je veel aftrekposten hebt. Dat lukte allemaal. Wij komen er zonder kleerscheuren af.
Die avond belde ik Rick op en vertelde dat hij een aardig sommetje van de belasting terugkrijgt.
‘Dat komt dan goed uit’, zei hij, ‘voor als ik straks weer naar Canada ga. Het bleek dat Gera gemaild had om hem uit te nodigen. Ze was een weekje met Suze in Nederland en we hadden het er dinsdag in Hattem met elkaar over gehad dat er dit jaar wel niets van een gezamenlijke vakantie met Rick in zit. Wim moet eerst nog de hersteloperatie ondergaan en daarna revalideren. We mogen blij zijn als we in oktober of november nog een weekje ergens kunnen bivakkeren.
Je hoeft het Rick maar één keer te vragen en hij staat klaar voor een tripje naar Canada. Dit keer vroeg hij zich alleen af of hij ons wel alleen kon laten. Hij denkt dat deze kneuzen het niet aankunnen zonder hem. Dat heb ik hem snel uit het hoofd gepraat. Mocht er iets heel bijzonders zijn, is hij immers zo weer terug.
Ik denk dat hij straks veel op de vrachtwagens van Fred mee mag toeren door Alberta en omstreken. Niks mooier dan de Indian Summer in Canada.
Bovendien is het beginnende herfst en Rick is van het aanharken. Daar kan hij zijn handen goed laten wapperen.