Bij Bataviastad gaat het stuur van de auto gewoon naar rechts. Wim ziet een boot. Het is de nagebouwde Batavia en daar wil hij heen. Hij ziet niet eens de borden verboden voor auto’s. Hij knort die kant op. Maar er is helemaal geen teken van leven te bekennen, niet bij de boot en al helemaal niet in de buurt.
Even later zijn we weer in Hattem en drinken nog een laatste kopje koffie samen en we zijn het er helemaal over eens… al is het maar één nachtje, je bent er helemaal uit!
