Het is zover. Gistermorgen om 10 uur stond een man in rood en één in oranje klaar. De een zelfs met een kabouter Plop muts op vanwege de kou, want het had aardig gevroren die nacht. Met vereende krachten werden de drie oude sparren die te dicht op de schuur stonden geveld. De een was al dood en vermolmd en de anderen stonden wat wiebelig maar ze hadden wonder boven wonder de hevige storm van het vorig weekend overleefd net als de schuur waar ze tegen aan stonden.
Die morgen ging het touw er in, daarop ging de man in oranje met de zaag te keer terwijl de ander met de quad de boom de goede richting op trok. Anja zag het vanuit haar raam gebeuren en zag dat de man in zijn rode overal op de quad bij de tweede boom nog even flink tempo moest maken om niet onder de vallende boom te komen. Het lijkt nu wat kaal maar we hebben ineens meer licht op het terras èn in huis. De losse takken gingen in de versnipperaar en de rest van het hout wordt maandagmiddag door buurman Alle opgehaald.
Zo kan daarna boer Bloemink weer op zijn land om uien te poten.
Zonet werden we gebeld door de oranje man. Een vriend had belang bij de dennenappels die er nog lagen. Of hij….? Natuurlijk! Morgen komt hij rapen..
Nu vraag ik me alleen af …wat zou hij toch met die dennenappels willen?
