Bij Wim beginnen steeds meer herinneringen boven te komen. Was het vroeger Ben die dat zo mooi kon weergeven. Wim kan het ook. De jongens van Jan en Marie woonden boven de schoenwinkel in de Kerkstraat, 5 jongens op een bovenhuis zonder tuin was ook niet alles. Maar ze hadden wel een heel stadje om rond te struinen zoals dat toen nog kon. Wim weet dat ze vanuit hun zolderraam pijltjes schoten naar in de gordijnen van de overburen. Die bleven dan in het gordijn steken en zij doken natuurlijk gauw naar beneden.
Gerhard was daar bij ons in Hengelo een kei in en stond er even later een buurvrouw met een boos gezicht aan de deur met een pijltje dat ze om de oren had gekregen en de opmerking: ’Ik weet niet wie het was maar het kwam uit dat raam’ en wees natuurlijk Gerhards raam aan.
Zo hadden de jongens in Hattem er plezier aan om vrouw Spoel op de kast te krijgen. Ze was wat schuw en kwam niet gauw naar buiten. Dan tikten de jongens met een stuk glas op het raam en dan lieten ze meteen dat glas vallen zodat het leek of het hele raam er uit viel. Dan riep vrouw Spoel meteen: ‘Dikkie… ze doet et weer’. Tja kwajongensstreken.
Het stadje was één grote speelplaats voor de jongelui. Wim wist nog van de mesthoop die bij die boerderij aan het begin van de Kerkstraat lag waar later makelaardij Karssing was. Waar de boeren normaal vroeger een mestvaalt bij hun huis hadden was dat in het stadje lastig. De mest was in de winter als de koeien binnen waren een probleem . Hun buurman van ’t Land bracht net als de meesten de mest weg op een kar. Wanneer Wim een rondleiding door Hattem verzorgde voor kleinzoon Robin of onze buurkinderen na een geslaagd bezoekje aan het Bakkerij Museum hoorden ze vanzelf de ondeugden die ze vroeger uithaalden toen Hattem nog de vrijplaats was voor spelende kinderen.
Niet alleen deed Wim dat maar zo verzorgde Henry als gids een perfecte rondleiding met ons en onze Amerikaanse familie. Hij sloeg de ondeugden over maar gaf meer een culturele en geschiedkundige uitleg. Allemaal mooi!
Foto: 2015 Henry als gids met o.a. Curtis en Berdena