‘Heb je dat ding daar al lang zitten?’. Mijn chiropractor Herr Mayer, een keurig Nederlands sprekende Braziliaan van Duitse komaf nam mijn rug onderhanden en ontdekte ook de verdikking in mijn nek Zolang er in Nederland geen opleiding is zullen we het hier met Amerikaanse, Canadese Engelse, Spaanse of andere nationaliteiten moeten doen.
‘Nou die zit er al meer dan 20 jaar.’
Ik weet nog dat bij mij de alarmbellen afgingen toen ik die rare verdikking ontdekte en wist maar één ding: dat ding moet weg. Ik ging er mee naar mijn huisarts Muilwijk. Die keek er naar en zei: ’Daar begin ik niet aan op zo’n kwetsbare plek.’ En: ’Ik heb ze wel eens groter gezien en beschreef er eentje die iemand op zijn voorhoofd had. Hij stuurde me door naar de chirurg. Die zei hetzelfde in iets andere bewoordingen. Hij begon met: ‘Hebt u er last van?’ “Nee, last heb ik er niet van maar dat ding hoort er niet, moet weg’.
‘Het is wel een lastig gebeuren hoor. Dan ligt u met uw neus naar beneden en het blijft een vervelende operatie op een lastige plek’.
‘Moet toch weg’.
‘Als u dat zeker weet gaan we dat doen, dan zet ik u op de lijst voor een afspraak’. Het zou na onze vakantie naar Engeland gebeuren. Tijdens die vakantie begon Wim er over. Het zat hem niet lekker.
‘Zou je dat nu wel laten weghalen?’ En toen kwam het… ‘Vrogger had vrouw Baay uut de Achterstraote in Hattem ok zon bult, midden veur de kop en zee had altied al ezeg: ‘As ik em weg laote halen gao ik dood’. Dus dat ding bleef daor zitten töt ze d’r helemaole klaor mee was en em toch weg leet halen. En… ie könt et geleuven of niet…..zee ging dood’.
Tja… toen begon ik ook te twijfelen. Zou het zo’n lastige plek zijn zo in de nek met al die spieren en zenuwen? Toen we terug waren van onze Engelse trip belde ik het ziekenhuis af. En zo zit dat ding er nog….. 20 jaar verder. Het haar in mijn nek valt er net iets over en tja…Ik draag graag sjaals. Dat scheelt…..