We rijden verder en steken bij Nelson de brug naar Wabasha over. De naam doet denken aan de Indianen die hier ooit leefden. We weten niet wat we zien. De hele stad is versierd net of er een wedstrijd aan de gang is wie de mooiste straat heeft of de mooiste shop. Dat moeten we even van dichtbij bekijken en deze diva’s gaan dus om de beurt even tussen haar mede-collega’s zitten.
Langs de andere kant van het Pepin Lake rijden we weer richting St Pauls. Curtis geeft telkens aanwijzingen voor een goede stop voor een kop koffie, maar Berdena weet het tegen te houden tot
Dunn Brothers dat beroemd is om zijn echt goede koffie. Ze heeft gelijk. Dit is echt goed. In andere cafeetjes hebben ze maar een soort slap aftreksel dat de naam koffie eigenlijk niet mag hebben. We besluiten de dag met een heerlijke maaltijd in huize Ackerman. Met onze dank.
[i]At Nelson we cross the bridge to Washaba. That name let me think of the Indians who ever lived here. The entire city is full of pumpkins and other decoration. Berdena and I need a closer look as you see.
So we take the road on the south of the lake to St Pauls. Curtis gives the sign for a nice stop, but Berdena likes to choose another one: the Dunn Brothers and she’s right… very good coffee.
Our day ends at the Ackerman house with a very delicious dinner. Thanks again![/i]