En we vertrekken toch en rijden door een prachtig landschap dicht langs de grens met de USA. Ik slaap veel door de medicatie.
We maken eerste stop in Sparwood waar een enorme truck staat, the biggest truck in the world, die inderdaad gereden heeft.
Daarna wordt het Creston, een prachtig gelegen camping Pair-a-dice waar het weer al aangenamer wordt na de regen van vanmorgen. Er komen gepensineerden naar ons toe voor een praatje, een gewezen Duitser en een paar Nederlanders. Ja zeggen ze , wanneer we een camper zien van Canada Dream zijn het altijd Duitsers of Nederlanders.
Niesje bakt pannenkoeken en ze smaken perfect. Dan gaan we voor het eerst slapen met z’n vijven in deze camper, maar Anda, ik kan je gerust stellen, het ging perfect. Rick gaat pas naar bed als iedereen ligt en hij staat op wanneer de rest aan het douchen gaat. Hij rookt dan z’n sigaretje en dan onderwerpt hij zich aan het was en plas ritueel in een schoon toiletgebouw bij de afdeling Pointers (mannen) en voor ons heet het de sitters (vrouwen)
Na het ontbijt en de koffie met opnieuw de berrypie gaan we weer op weg. Dit keer wordt het waarschijnlijk Osoyous. Volgens onze buurtjes is Camping Nk ‘Mip een goede.
Tot de volgende keer!
ps De pijn is al minder, maak je geen zorgen
