Slapen… ho maar

Dan begint een akelige nacht. Ik begin meer last te jrijgen van heup en rechterbeen. Slapen ho maar! Ik probeer alle pijnstillers die ik bij me heb, maar geeneen helpt echt. Dat wordt dus dokter!
Onze Zwitserse campingbazin is zo vriendelijk om ons naar het ziekenhuis te brengen. Eenmaal ingeschreven zijn we al 500 dollar kwijt. Zuster Lisa doet de vooronderzoeken en dan verschijnt de Zuid-Afrikaanse dokter Johan Botha. Hij onderzoekt en vraagt… Het blijkt een verschoven wervel te zijn die een zenuw in de houdgreep heeft. Hoe het Komt? Iets met degeneration. ” Slijtage”, vraag ik. Zijn hele gezicht klaart op. ” Ja, slijtasie”, lacht hij. Ik lach nog niet, maar we gaan snel naar de drugstore waar ook een afdeling apotheek is. Ik krijg medicijnen tegen zenuwpijnen. Je kunt er wel suf van worden, maar dat heb ik er wel voor over.