Wim heeft zijn grote dag weer achter de rug! Hij voelde zich echt jarig. Wat een aandacht. Drie jaar geleden zat hij er nog heel anders bij met chemo’s en een operatie voor de boeg. Gelukkig voelde hij zich nooit ziek al zie ik op de foto’s uit die tijd iets anders. Wat een smal en bleek gezicht had hij toen. En het haar wat altijd zijn pronkstuk was verdween in korte tijd bijna helemaal.
Maar het is weer terug al zijn de eerste krullen verdwenen. Hij voelt zich prima en al heeft hij te dealen met het feit dat hij met een stok loopt en dat niet anders zal worden. We nemen het leven zoals het komt en genieten nu van mooie uitzichten op de tv van plekken waar we ooit zijn. Misschien moet Rick nog weer eens zo’n leuk super 8 filmpje afdraaien. In de tijd dat we met Dick en Anda en later met Klaas en Sanny op pad gingen zijn er nog een paar filmpjes. Hij is de technische man in de familie. Heeft hij niet van mij.
Anja en Frank brachten gisteren als slot van de verjaardag een grappig koffieapparaatje mee voor Wims verjaardag. Ik vond haar koffie altijd zo lekker. Ze deed het me precies voor hoe het een en ander werkte. Nu kan ik het ook maken. Het duurde vanmorgen wel een half uur voor ik door had hoe het werkte met de verschillende cupjes en sterktes.
Foto: 30 jaar geleden, nog lang voor de man met de stok…