Als je dieren hebt is er altijd wat te beleven. Op dit moment loopt Shetlander Amber alleen in de wei. Het hengstje is even weer opgehaald om ergens anders zijn kunsten te vertonen, maar hij komt nog weer terug om te zien of de dekking gelukt is. Als de hengst nog aan het werk wil straks is dat een teken dat Amber weer hengstig is en nog niet goed gedekt. Afwachten dus. Hector is dus even weer bij Jans en Geesje die er zo ongeveer een stoeterij op na houden. Ze hebben al een logeer pony waar de eigenaar geen plek meer voor had, maar die er nu ook niet meer naar omkijkt. Daarnaast nog een pony die bij hen de oude dag mag beleven, eigenlijk net als Hector. En dan nog de zwarte Kitty en ’t Broenegie zoals Mariska meestal genoemd wordt.
Elke doordeweekse dag is Queeny er en het is mooi om te zien hoe deze toch steeds Tessa als haar meerdere blijft zien. Daar zorgt Tessa ook wel voor.
En verder?…. Onze laatste haan is dood. Liep zomaar één dag zielig te doen… helemaal alleen en de volgende dag was hij er niet meer. Met het snoeien van de oude rododendron vond ik hem terug. Maar wel heeft hij nog op de valreep voor nageslacht gezorgd. Er loopt een trotse kloek met 4 kuikens rond. Die waren we al een tijdje kwijt en dan weet je het wel. De andere drie hennetjes leveren ook al niks. Twee zitten broeds te wezen in het hok en worden door Wim iedere dag van een kunstei af gejaagd. En nummer drie zijn we kwijt… ergens verstopt denk ik… weer op een paar eieren die mag ik hopen…. Ik wilde schrijven niet bevrucht zijn… maar ach ik vind dat jonge gescharrel zo leuk.
Hoe we nu aan eieren komen? Anja voorziet ons regelmatig van eieren en gisteren kreeg ik van Susan een mandje eieren van haar, uit een legbatterij geredde, Wendy, Tilly en Barney.
Dan hebben we onze Loeder en Suze nog. Ze hebben beiden de neiging om stiekem boven in een hoekje van een kast te kruipen. Je krijgt ze zo niet te pakken, maar ja…. we zijn allang slimmer dan die twee. We roepen ze gewoon en trekken de la in de keuken met hun voorraad blikjes, open. Binnen een halve minuut staan ze naast je te miauwen….
Spectaculair is het hier allemaal niet maar vanmiddag…… komt Robin hier bij ons verjaardag vieren met z’n schoolvriendjes… Dat kan nog wat worden.
