Op onze reizen met caravan, met of zonder Rick, trokken we vaak richting Schotland. Het is een prachtig en onbedorven stukje van de wereld, vonden we steeds.
Ons eindpunt was de laatste keren vaak bij Hilda die met wat schapen, een geit, een kat en een paar ezels hoog in de Highlands woont. Ze komt oorspronkelijk hier uit de buurt, heeft met haar man de wereld over getrokken, maar woont nu in haar eentje in een stuk puur natuur. Tien jaar geleden zorgde ze voor de dieren op een Rare breed Farm omdat de eigenaren ergens in de buurt van Inverness werkten. Nu heeft ze haar eigen eenvoudige onderkomen en net als ik zorgt ze graag voor de verstoten lammeren van de hele omgeving. Bij mij blijft het bij die van Rob, maar onze interesses zijn dezelfde. Ze brengt de lange winters door met spinnen en breien en die eindprodukten, zoals sjaals en mutsen en handschoenen, worden in shops aan de toeristen verkocht. Voor het laatst waren we in 2016 bij haar en hoopten elk jaar dat we weer terug zouden kunnen gaan. Is er niet van gekomen zoals de meesten weten, maar we houden steeds contact. Vandaag kregen we een uitgebreide brief, ja weer eens een echte handgeschreven brief van haar. Ik had haar in de vorige brief aan haar ook een kaart gestuurd met een tekening van Geert Rabbers. Laten er nu ook families Rabbers in haar familie zijn. Hilda schreef dat hun fam. Rabbers in 1952 naar Brazilië vertrokken om te boeren en dat ook haar ouders er wel eens op bezoek zijn geweest. Het moet dezelfde familie zijn die Geert met zijn zoon een jaar of 10 geleden opgezocht heeft. Het zijn ook neven van hem. Zo wordt de wereld weer klein.
Verder vertelde Hilda dat vanaf juli Schotland overspoeld werd door toeristen die overal hun tentjes gingen opzetten en een vreselijke bende achterlieten. De Highlands is één grote vuilnisbelt geworden, schreef ze. Nu hoop ik maar dat het geen Nederlanders geweest zijn. Ach we zullen niet veel braver zijn. Ik hoorde hier wel dat de campings lang niet allemaal open waren.
Plannen maken voor Engeland of Schotland kunnen we nog niet, maar vier keer per week zitten we samen aan de buis geplakt voor Escape tot he Country. Vandaag waren we mee op huizenjacht in Northumberland, ook mooi!
