Rick is al een paar weken in de ban van een muis. Hij zag er eentje lopen in zijn kamer en snapte niet hoe die boven in zijn appartement kon komen. Over het balkon? Van het dak door een klein gaatje misschien. Hij hing aan de telefoon en waarschijnlijk had hij allang gegoogeld. ‘Een muizenval, Rick, met een stukje kaas.’ Rick besloot wat rigoureuzer te werk gegaan. Wat dat betreft is hij net zijn vader. Nu kwam het.
Hij had een paar apparaatjes gekocht die geluid produceren die voor mensen onhoorbaar is maar die muizen irriteren. Ja, meteen maar twee. Eentje voor de kamer en ook maar eentje voor zijn kleine open keuken. En meteen succes! Hij zag de muis door de kamer waggelen, helemaal de weg kwijt. Het was te veel voor de muizenoortjes. Rick had er meteen wat overheen gezet en schepte de muis met het stofblik op en gooide hem met een boog over het balkon. De muis had pech, beneden lagen tegels. Nu is hij aan het uitzoeken waar een muisje door naar binnen zou kunnen sluipen. Volgende project!
Dat aanpakken heeft hij niet van mij. Diny en ik krijsten vroeger de hele boel bij elkaar als we een muisje op onze slaapkamer ontwaarden. We riepen vanuit bed naar beneden: ’Papa mot kommen… een moes , een moes…!!’ En pa die kwam. Die sloeg een paar keer met een pantoffel in de hoek die we aanwezen en zei: ’Zo, den is t’ er ewes’. Pa zou gisteren jarig zijn geweest als… 108 jaar. Er zijn van die momenten dat ik aan hem denk, met een glimlach.