Opoe uut Mossel noemen we haar, komt elke week een dag sokken stoppen en andere klusjes doen, maar ik denk voornamelijk om een luisterend oor te verlenen. Er is nl een meid voor het werk en ome Jan en een knecht. Ome Jan herinner ik me als een sikkeneurig viezig oud mannetje. Veel plezier zal hij daar niet mee gehad hebben!
Na een jaar komt opoe bij Hein op het land wanneer hij aan ’t ploegen is en zegt:”Hein, oew leven is nog lange neet veurbi’j. Ie mot oew weer een vrouw zeuken. Hij is dan 35. Op een zondag zitten Hein en Coba allebei in de kerk. Hein aan het Lindese eind en Coba aan de torenkant er tegenover. Mama vertelt veel later: “Wie kekken mekare op een gegeven moment an en wi’j dachen allebei hetzelfde: I’j wet wat ik heb met’emaakt. Er volgt een brief en vader Hein kennende is dat een stijlvol exemplaar geweest. Dan volgt een ontmoeting en daarna meer. Ze worden het eens, zo heet dat toch…… En dan zitten Diny en ik bij vader Hein op de knie en doen dat éne trekje aan z’n sigaret.
Wij hebben een nieuwe papa.
Mama gaat er kijken op “De Boomgaard” en Bertha die er de huishouding doet laat alles zien. Ze was altijd bevriend geweest met Hanna. Ze zegt tegen mama:”Mooder Kornegoor hef ‘ezeg: Hein kan wel met Coba gaon trouwen, maor hee kan nooit zovölle van eur hollen as van Hanna!”
Dat had ze nou niet moeten zeggen . Wanneer mama dat aan vader Hein vertelt gaat Bertha de laan uit en een jong meisje uit de buurt, Riek Antink, komt in huis als meisje voor dag en nacht.
