Hier de groep andere antiquiteiten: de Oliver typemachine, muziek dozen en naaimachines

"Dàt is al een oudje", zei de oude dokter Lulofs terwijl hij naar de schrijfmachine van vader Hendrik Jan wees. Hij kwam assisteren toen Diny geboren werd op "De Haar". Het was 12 april 1945. Vorden was op 1 april net bevrijd door de Canadezen.
Op de oude schrijfmachine, een echte Oliver Typewriter, staat het jaartal 1906. Vader Hendrik Jan had hem indertijd, omdat hij de administratie voor zijn zagerij bij moest houden, tweedehands gekocht.
Nu staat hij bij ons te pronken. Het is één van de weinige dingen waar ik aan gehecht ben. Toen vader Hendrik Jan overleden was werd de typemachine aan opa Eggink uitgeleend, want opa schreef veel brieven. Vaak schreef hij politici, dominees of pastoors en verder aan iedereen waarmee hij van gedachten wilde wisselen. Door veel te lezen had opa zich erg goed ontwikkeld.
Je moest wel behoorlijk op de toetsen hameren om de letters goed op papier te krijgen. Later ging opa weer met de hand schrijven en kwam de schrijfmachine weer bij ons terug.
Toen opa uiteindelijk in 1974 door ouderdom aan z’n einde was, kwamen alle kinderen nog bij hem in het huis op de heuvel,het huis waar hij de laatste jaren woonde met ome Jan en tante Jantje: Boschheuvel. Ze namen afscheid. Opa zat nog even op met een sigaartje dat hij graag rookte. Toen legde hij het laatste eindje op de kachel en ging naar bed. Die nacht is hij overleden, 93 jaar oud, een bijzonder mens.
Ze vonden een sigarendoosje met wat foto’s, een boekje en een briefje dat hij al jaren daarvoor geschreven had. Hij stelde voor om hem, indien mogelijk, te begraven in een zo eenvoudig mogelijke vurenhouten kist. Verder moest iedereen met de begrafenis maar een bloem in ’t knoopsgat doen.
Er was een ontroerende afscheidsdienst geleid door een vriendin, ds Barnard die in Barchem stond. Ook oom Herman was ervoor overgekomen uit de USA. Nee…dat met die bloem is niks geworden….ach die opa……..!
Toen pas hoorde ik over het dagboekje van opa dat hij bijgehouden had tijdens zijn reis en verblijf bij Herman in de USA in 1932. Ik heb het later mogen lenen en nu heb ik het dan weer van ome Jan gekregen en is me net zo dierbaar als de Oliver.
Dat zo’n oud beestje nog wat waard zou zijn viel tegen, toen ik hem op een taxatiedag hier in Emmen liet taxeren: €50 tot €100. Maar de emotionele waarde is niet weer te geven..