September 2017- We zijn net terug van een vakantie met Rick-
Soms heb je kinderen nodig om je imago wat extra op te kunnen poetsen. Tim en Daan kwamen vanmiddag weer aan. ‘Was de vakantie leuk met Rick? Hoe is het met zijn been?’ Ik vertelde dat het mooi was geweest met Rick maar dat we niet verder waren gekomen dan de Achterhoek door dat been.
‘Ik heb je zo gemist’, zuchtte Daan. ‘Jullie zijn wel héél lang weggeweest’. Ze hadden me twee weken niet gezien. ‘De volgende keer ga je maar gewoon bij Jan en Ria kijken’, stelde ik voor. Jan en Ria hadden hier op huis en have gepast, net als vroeger Ben en Niesje. Ria vindt het ook gezellig als jullie even komen bijpraten’. Dat vonden ze een goed idee.
Vanmiddag gingen we na een spelletje over tot het collagewerk. Ze wilden wel een schoenendoos omtoveren tot een doos om belangrijke spulletjes in te bewaren. Nu heeft Daan z’n broekzakken vol met alles wat hij vindt: veel mooie steentjes en een mooie groene eikel die hij glanzend heeft opgepoetst. Dat kan hij straks mooi in de ‘doos met mooie dingen’ bewaren. We zochten samen in een paar oude tijdschriften naar mooie kleuren en plaatjes. Toen werd er gescheurd en geplakt. Tim scheurde de dieren uit om er een echte dierendoos van te maken. Daan maakte de dieren, schelpen en steentjes zelf door de vormen uit te scheuren. Om te laten zien wat je er allemaal mee kon maken pakte ik mijn paardencollage er bij voor nog meer inspiratie. Ik vertelde ze over de paarden die jaren terug, helemaal door het water omringd, samengepakt op een kluitje stonden. Een paar meisjes op hun paard brachten de groep weer naar veiliger plek. Daar had ik die collage over gemaakt met dat ene witte paard in de groep.
‘Oohh’, zei Tim terwijl hij een moment stil naar de collage keek. ‘Die kan wel in een Museum hangen!’
Als dat geen compliment is.