De kou was de Duitsers voor. In januari 1944 was de brandstof op en moest er voor de kinderen een ander onderkomen worden gezocht. Dat werd het catechisatie lokaal bij de NH Kerk voor de 1e klas en de 2e en 3e klas kregen een plekje in het Herstellingsoord. De andere klassen kregen om de beurt les in de school tot 7 maart. Toen kwamen er kolen.
Maar nu waren het de Duitsers die de school vorderden. Zo goed en zo kwaad als het ging werden de lessen voortgezet bij van Asselt in Linde en bij Groot Bramel aan de Hengelose weg. Kasteel Den Bramel was ook een optie maar toen kwam toch de bevrijding. Door de inkwartiering van de Duitsers was er wel een schade van 2000 gulden opgelopen. Och, dat nam men op de koop toe. Ernstiger waren de gevolgen voor meester Rouwenhorst. Hij was zo enthousiast bij de intocht van de Canadezen dat hij toen hij moest uitwijken voor een tank achterover in een mangat viel en een been brak. Hij moest hierop lang worden verpleegd in het ziekenhuis, herstelde wel maar kon zijn werk niet meer doen.
Op 21 december werd er afscheid van hem genomen en kreeg als herinnering een schilderij van de Vordense kunstschilder Kost. Hierna kwam op 1 januari de heer Lichtenberg vanuit Wehl als hoofd der school. Er werd gedacht aan een VGLO opleiding maar dat werd niet geschikt gevonden maar wel mochten er schooltuintjes achter de school aangelegd worden voor een ambulante huishoudcursus van de CBTB. In 1946 werd ds. Jansen voorzitter van het schoolbestuur.
Er ontstond nu een jaarlijkse traditie: de feestelijke schoolreisjes naar Lochem op een lange stoet boerenwagens met aan de kop de muziekvereniging Sursum Corda. Tot 1956 was dit in september vaste prik. Ikzelf ben ook altijd mee geweest, net als Diny. Toen Henk en Johan er aan toe waren was het uit met die pret!. Ik meen dat het de eerste drie klassen waren. Vader Hein offerde zich zo’n dag op. We versierden de avond ervoor de platte wagen met dennentakken uit de bossen van de Kieftskamp, zorgvuldig aangewezen door de boswachter/ tuinman Peter de Rijke. ’s Morgens kwamen er de verse bloemen bij en natuurlijk de bekende papieren roosjes. Zo gingen we via de Lindese weg met Jonita voor de wagen naar de school op het Hoge. Onderweg pikten we bij Waggelink Jan nog op. Er kwam een eind aan door het drukker wordende verkeer.
Door het vertrek van de kinderen van het Kindertoevlucht in het Herstellingsoord en de bouw van de Lagere Landbouwschool en plannen voor een Huishoudschool kwamen de 7e en 8e klassen te vervallen.
Foto: …en natuurlijk een paar keer in je schoolloopbaan op de foto. Ik denk 2e klas – 7 jaar
Wordt vervolgd