‘Wat een leuke familie heb jij’, zegt Dineke wanneer we weer thuis komen op de Slangenburg. Deze middag zochten we Ben en Diny op. De Jotul brandt gezellig en we worden verwend met koffie en cake. ‘Vorige keer waren we al bij je broer en schoonzus op de boerderij met camping. Daar werden we ook al zo warm ontvangen’. Ik zeg nog zoiets als: ‘Als je gek op jonge hondjes bent heb ik nog een adresje in de aanbieding’, maar daar kwamen we dit keer niet aan toe. Gelukkig heb ik ze laatst zelf al bewonderd bij Henk en Anneke in Lochem.
Deze morgen werden we verrast door het pianospel van één van de dames die hier logeert. Wat later kwam er nog een viool bij en een fluit. Het kon niet op. Altijd leuk wanneer er muzikale mensen onder de gasten zijn
Deze avond lezen we lekker in de zitkamer en tegen elven verdwijnen we naar onze Rijzende Zon.
Wanneer ik Wim bel krijg ik een verslag van wat hij allemaal aan het doen is. Hij klinkt goed… tot hij besluit met een zucht:’ Het duurt mien wel lange heur!’ Misschien is dit toch niet de beste tijd om er even tussen uit te gaan.
