Joke heeft nu wel weer wat buxusvakken!
Op “De Boomgaard” anno 1950 is er een heel andere tuin…strakker en keurig ingedeeld. Terwijl er op “De Haar” een eenvoudige cottagetuin met groentetuin was, is hier bij de aanleg een vakman aan het werk geweest. De vader van pa was nl tuinman op Kasteel “Het Medler”. Toen Pa en tante Hanna indertijd “De Boomgaard” kochten, ging hij daar samen met pa een stijlvolle Franse tuin van maken met een flinke boomgaard zoals je dat aan een boerderij met deze naam wel verplicht bent.
Het werd een tuin die ingedeeld is met buxusheggetjes. Vooraan een paar vakken voor eenjarigen en in het middenvak een mooie groep rozerode rozen. Alles is symmetrisch aangelegd. Aan beide kanten zijn groepen met meisjesogen, floxen, irissen en montbretia’s geplant, die door mama, waarschijnlijk vanwege de kleur, Willemientjes genoemd werden. Wat hebben Diny en ik daar vaak bloemen geplukt om de stoel van een jarige te versieren!
Achteraan tegen de wei aan beide kanten stonden prachtige schapekophortensia’s. Aan de rechterkant stond dan een hele rij bessenstruiken, rode, witte en zwarte èn een perziken- en pruimenboom.
Aan de linkerkant was een rij rabarber en daar waren ook die mooie pioenen van opoe neergezet. Links en rechts van deze tuin was ook een groentetuin. Ik vond het leuk om pa te helpen met bonen poten.
Maar toen echter de tuinen met gazon met borders in de mode kwamen…wilde mama dat ook…..eeuwig zonde! Je snapt het zeker al. Er kwàm in1962 een groot gazon met twee perebomen en vaste planten aan de achterkant!En er kwam een grasmaaier….
Joke heeft nu toch weer mooie buxusvakken gerealiseerd met rozen.
Behalve de appelbomen in de boomgaard stonden er langs de weg perebomen, Jutteperen en stoofperen.
Maar onze trots waren toch de kersen…meikersen, spekkersen en de lekkere zwarte Spaanse kersen. Er was ook een vogeltjeskerseboom om de vogels te lokken zodat ze van de rest af zouden blijven. Dat was geen succes zodat er van alles geprobeerd werd om die vogels op een andere manier weg te krijgen. Er werden van die alluminium stroken opgehangen… hielp even. In de Spaanse kersenboom werd een vogelverschrikker, genaamd Dorus, gezet… dat hielp ook even. Maar de spekkersen waren het grootste doelwit van met name de spreeuwen. Die waren zó lekker en werden bovendien geweckt en in bowl gebruikt net als de morellen. Die te zuur waren om zo te eten. Daar zat nooit een vogel in. Het meeste succes had opa Bijenhof. Wanneer de spekkersen rijp waren zette hij zich onder de boom en iedere keer wanneer er vogels in de spekkersen doken trok hij aan een touw dat aan een bel boven in de boom was vastgemaakt.
De kersen van toen zijn allang weg evenals de boomgaard.
Wat nu echter zo leuk is, is dat Johan bij de aanleg van z’n Vekabo Camping heel veel fruitbomen heeft geplant waarvan ook veel oude rassen.
En….bij mijn keetje heb ik een nostalgisch tuintje gemaakt met….. buxus.
www.campingboomgaard.nl