‘Je bent een waaghals, zeiden ze daar tegen me’, en de dame wees richting begin van het Schoolpad in Bargeroosterveld.
‘Wat…., ben je langs de landweg gekomen?’
De dame die een prachtig kerststuk kwam brengen knikte en schoot in de lach.
‘Het was wel een uitdaging’, zei ze. Het Schoolpad dat verder langs het bos onze kant op loopt is inderdaad nu te berijden, maar je kunt er niets tegen komen want dan moet er eentje achteruit. Maar dat tegenkomen zal niet gauw gebeuren. Uit vrije wil pakt niemand die weg, alleen fietsers zoals wij en de buurjongens op weg naar school.
De Tom tom geeft ons adres nog steeds aan vanaf het begin van het Schoolpad bij voormalig Jonkie Heine. Nu is er op die hoek Oosterveldse straat- Schoolpad een restaurant, De Serre.
Wat een verrassing was het… een prachtig Kerststuk, meer een Kersttuin op een grote aardewerken bak die ik vaker zal gebruiken.
Maar aan wie hebben we dat te danken? Binnen pakken Wim en ik het bijgevoegde kaartje en zien dat deze onverwachte verrassing voor onze hele familie door onze Canadeesjes besteld is. Afzender Gera, Fred, Ian, Suze en Dalton, Tom en Marie.
Als Rick komt zit hij er met grote ogen naar te kijken.’0… Canada… ‘ en glimlacht op een speciale manier. In het Achterhoeks zou je zeggen: he gräölt. Er zijn gewoon woorden in de streektaal die je niet kunt vertalen in het Nederlands.
We zullen hier lang plezier van hebben en vooral in gedachten bij hen zijn, waar wij en vooral Rick mooie herinneringen hebben liggen.
