De Westkust van Vancouver Island in Canada is een bezoek meer dan waard.
"Did you see a bear today". Dat was het wat aan het eind van de dag op een Canadese camping in de Rocky’s gevraagd werd. En dan werd er een pin op de kaart gezet op die plek en werd bekeken of het dezelfde beer van gisteren kon zijn. We zaten daar in Clearwater ook echt in Bearcountry.
In mijn fantasie ben ik al aan het reizen. Het is er de tijd voor. Het ligt in de bedoeling om met Ben en Riet naar Schotland te gaan deze zomer. Ben en Niesje hebben zich al weer aangemeld al trouwe oppas. We moeten alleen nog afwachten hoe de revalidatie van deze Ben van Riet gaat lopen want die krijgt binnenkort een nieuwe knie. De enige èchte Ben trouwens ook, want die zit weer met een versleten heup.
Mark en Jennifer gaan dit jaar naar Zuid Frankrijk naar het huisje van Dick en Anda. Leuk!
Verder hebben Dick en Anda gemeld dat ze plannen hebben om naar Canada te gaan in september met misschien een stukje van Amerika. Ze zijn benieuwd welke plekken op ons de meeste indruk gemaakt hebben. Nou… daar kunnen we wel wat over vertellen. Anda is alleen doodsbenauwd om beren tegen te komen. Ik heb adviezen gelezen en gehoord over fluiten en zingen onderweg tijdens een wandeling, maar wij hadden een berenbelletje om. Dat schijnt ook af te schrikken. We hebben de eerste keer in Canada 7 beren gezien, mager soort, allemaal bruine beren, zelfs één keer op de camping. Meestal worden die afgeschoten omdat ze steeds weer terug komen. Maar de andere beren zagen we gewoon langs de weg. Wanneer je weer eens een bus of een paar auto’s langs de weg zag staan… gegarandeerd dat er ergens een beer te zien was. Gera en Fred woonden toen pas een jaar of 5 in Canada en Gera had toen zelf nog nooit een beer gezien, wel een moose die ’s winters gewoon aan het slaapkamerraam kwam. Drie jaar geleden waren we opnieuw in Canada samen met Henry en Tonny. Toen zagen we er maar één vanaf een bootje tijdens het whale watchen en dan nog op grote afstand. De captain zei dat het waarschijnlijk een jong was dat net door de moeder verstoten was en op eigen benen moest leren staan.
Jullie krijgen nog een mail met tips, Dick en Anda.
Natuurlijk zet opa’s reis uit 1932 ons ook aan het denken en fantaseren. Misschien kunnen we ook daar familie en avontuur eens combineren. Fantaseren over een reis is al leuk en goedkoop, maar in het echt is het toch even anders.