Misschien vragen jullie je af hoe ik deze dagen doorgekomen ben? Nou … er werd voor mij gezorgd. Het gemis voelden we als familie en vrienden om ons heen allemaal en deze eerste Kerst zonder Wim in persoon was goed. Rick houdt me nog steeds bij de les: ‘Papa was er bij hoor, weet ik zeker’.
De eerste Kerstdag ging ik naar onze vertrouwde Schepershof waar de Cantorij mooie ondersteuning gaf aan de dienst. Ik mis echt de vaste stem van Wim als ik ze hoor, maar het blijft echt een mooi koor. En het koffie-uurtje daarna is een sociaal gebeuren. Met Rick ging ik aan het eind van de middag naar Jan en Ria en hadden we een paar mooie uurtjes samen met heerlijk eten. De tweede Kerstdag waren we samen met Gerhard en Judith, Robin, Luna en Judiths ouders en tante Inge. Ik kon er niks aan houden, de tranen begonnen weer te stromen. Gelukkig maar even en dat werd goed opgevangen. Er werd ouderwets gesjoeld zoals wij dat vroeger vaak deden. Luna werd benoemd tot organisator van het gebeuren en jong en oud weerden zich als de beste. Judith had heerlijke bakken salades gemaakt en ook hier was het goed om samen te zijn als familie.
Nou nog Oud- en Nieuw en hebben we ook die hobbels gehad.