Er lopen een heel stel lachende en kwetterende jonge vrouwen voorbij in het Volkspark in Apeldoorn. Wij staan met Dick en Anda te luisteren en te genieten van de muziek, de eenden en zoals vroeger lekker te kletsen. ‘Die lachen net als jullie’, zegt Agnes tegen Anda en mij en ze wijst op het stel. Maken wij ook zo’n kabaal? Gezellig is het om weer een dagje bij te praten. De tijd valt weg. Alle lief en leed passeert de revue. Dick heeft ondertussen een heerlijke lunch klaargemaakt, iets met mozerella, tomaat en nectarine met een toefje basilicum. Daarna broodjes met pikante gehaktballetjes. ’t Smaakt echt lekker. ‘Uit de Allerhande’, meldt hij. Moeten wij ook eens vaker inkijken.
Ook Stefan heeft de ware gevonden, maar dat het een Turkse zou zijn had niemand gedacht. Binnenkort zal ze een voorlopig visum krijgen en in Nederland komen wonen. De inburgeringscursus is goed afgerond, haar baan in Istanboel opgezegd en ze komt zo gauw het kan. Ik vertelde over de klompen die oom Bram voor zijn Taise schoondochter had gemaakt toen die ingeburgerd was. Die hebben daar ‘het Parool’ mee gehaald- zie Nieuws van een paar maanden terug-. De wereld is klein geworden. Ook buurjongen Geert uit Linde heeft een Taise waar hij binnenkort mee gaat trouwen. Natuurlijk komen onze gezamenlijke vakantie ook aan de beurt. We moeten samen nog maar weer eens iets ondernemen.
Agnes vermaakt zich intussen prima, vindt het allemaal heel gezellig. In de auto en tussendoor leest ze haar nieuwe boek. Gaat over een paard en een meisje, kan niet mooier. Eenmaal terug gaat Agnes voldaan naar huis na een groet aan Amber en een knuffel voor Tessa.
[i]In Apeldoorn at the Volkspark a group of young women are passin by. We enjoy the music and singing there. Today we are visiting our friends Dick and Anda and Agnes is with us. We had a lot to talk and laugh about. Agnes remarks:’ You two are laughing just as those women ”, while pointing at that group. I can’t believe we made thàt noise. So nice to see each other again.. Time flies, several holidays we’ve spend together with all of our boys. In de Achterhoek Dick was my neighbour boy and when we lived in Hengelo they lived just around the corner. Dick made a delicious lunch with mozerella, nectarines and a bit of bazil, small spicy meatballs and bread. So tasty. He’s got the idea from a leaflet at the supermarket, Dick said. So we have to look for it too.
Son Stefan found the love of his life, a Turkish girl. Within a short time she’s ready to come over after a lot of preparation and Dutch lessons, just like Bram’s daughter in law had to do before she was allowed to stay in the Netherlands. We told Dick and Anda about the wooden shoes Bram made for his daughter in law.
We remember our holidays we’ve had together long ago and I think we have to do it once more, without the boys.
Agnes enjoys it all, the music, the food, the ducks. She brought her new book so she can read it in the car, a book about a horse and a girl, alright for her.
When we’re home she gives a stroke to pony Amber and has a hug for Tessa and she’s leaving until the next time.
[/i]