Jazeker, wij houden van dieren! Maar hoe zou het toch komen dat we alles doen om die lieve kleine zangvogeltjes vol gevoerd door de winter te krijgen maar als we een ekster bij de pindakaaspot aan de boom zien snoepen we even flink in de handen klappen om hem te verjagen.
We waren helemaal in de wolken toen er gistermorgen een goudvink verscheen bij de vijver, een knalrood-oranje borst, zwart kopje… prachtig. Maar zien we meneer de reiger op het land van de boer staan, dan houden we die goed in de gaten. We hebben het eens zien gebeuren. Eerst staat hij een hele tijd doodstil op het land. Dan vliegt hij wat dichterbij, staat weer een tijd doodstil, dan vliegt hij op de heg, opnieuw doodstil, daarna naar de rand van de vijver. Hier blijft de grote visser lange tijd roerloos staan, starend over het water. Net als je denkt dat hij wel vastgeplakt moet zitten, vliegt hij snel over de vijver weg terwijl hij wel even een vis uit het water meepikt. Af en toe een visje, vooruit dat mag wel, maar het moet niet gekker worden.
Dit komende weekend is het vogelteldag en dan gaan we er een half uur voor zitten om het aantal en de soort vogels door te geven. Ik hoop natuurlijk ook weer op het goudhaantje dat hier regelmatig te zien is dankzij de spinnetjes aan het rieten dak.
Het bevalt ons wel minder als we tegen de kersttijd zien dat de rode besjes van de hulst zijn opgegeten door de vogels. Toch zijn we die kleine donders soms te slim af. Op een plek tussen schutting en roze rododendron hadden we een paar jaar geleden een nieuwe hulst geplant om een opening op te vullen. En juist deze hulst hebben de vogels niet ontdekt. Zo konden we dit jaar ruim plukken voor de kerstkrans en de kerststukjes die ik maakte.
De molshopen bij de kippenren is ook een crime. Ik waardeer de mollen, bijzonder nuttige diertjes, maar als ze je grasveld zo op de kop zetten ga je er toch anders over denken. Tja… wordt het de mollenklem of het diervriendelijke carbid voor mollen. De eerste methode is effectief, de tweede aanvankelijk ook. Daarna zie je dat de mollen zich verplaatsen naar de wei, dat is weer minder voor de schapenpootjes. Nee niet naar het land van de boer, daar zijn geen wormen meer te vinden.
