Dina maakt er een raadseltje van. Dit is een aanvulling op het gedichtje over de Wildenborch.
En noe wol i-i zeker wetten
Wee ik bun en hoe ik heet
Mo-i maor raon en mo-i maor vraogen
Net zo lange, jao net zo lang tut da-j ’t weet.
Mao dit wi-k oew nog wel zeggen
‘k Woon van hier een half uur weg en luuster good
Ik kan b-j ons et klappen heuren
Dus wet ik precies wanneer a-j ‘r bunt en wanneer wa-j doot.
Maor noe wi-k ok niks meer zeggen
Zeet maor da-j weer wat doot
Want ik mot daagens ook wel warken
Dus, noew menschen ’t geet oew good.
Foto: Dina achterop de motor bij Hendrik Jan