De koffie staat ingeschonken, de zaal in het Dorpshuis in Zuidbarge is gevuld met onze dames van Passage èn één heer: Wolter ter Steege. Hij zal deze avond vertellen over de kerken in Drenthe, hun geschiedenis en cultuur.
Sjoukje begint eerst na het aansteken van de Passagekaars met een mooie meditatie: Hij is bij ons. Blijft hangen, heel mooi!
Dan is Wolter aan de beurt. Zelf is hij geboren bij Kerkenveld. Op een boerderij ver in het veld. Nee, een paard hadden ze niet, maar een bok. Dit was een bootje waarmee ze door de Boksloot naar de bewoonde wereld konden. Weer wat geleerd.
Voor de pauze krijgen we heel wat kerkgebouwen in Drenthe te zien, allemaal mooi. De bijzonderheden die hij er bij vertelde kan ik waarderen. Zo werden de meesten aan de Zuidkant van de kerk begraven. De noordkant was voor de slechteriken.
Er schijnt ook een tocht langs de Drentse kerken te zijn dat wat chique Tour des Cemetières genoemd, langs de begraafplaatsen dus die vroeger in en om de kerk gesitueerd waren.
De term : ‘Martha, ’t zwien zit in de hof’ en psalm 119 zullen we niet gauw vergeten, de titel van een boekje geschreven door een dominee.
Hijzelf kwam via Mulo en Kweekschool in Emmen terecht waar hij met veel plezier 4 jaar op de St Fransschool met onze woonwagenkinderen gewerkt heeft. Alle kerken in Emmen passeerden de revue met hun verschillende bouwstijlen.
Na de pauze dook hij met ons de geschiedenis in. Monnik Willehard zou de kerstening in Drenthe gebracht hebben, zoals Bonifatius dat in Dokkum deed. Drenthe was dunbevolkt en daarom ontstonden er hier maar 3 kloosters in tegenstelling tot Groningen en Friesland. Voor de latere kerken werd veel tufsteen gebruikt zoals in Vries en Anloo. De hele geschiedenis in een notedop, knap gedaan. We rilden wat bij de beschrijving van de Slag bij Ane. Luther en Tetzel kwamen langs, de Nederduits Gereformeerde kerk die de oorsprong is van onze protestantse kerken. Tot slot zagen we de plaatjes en hoorden de geschiedenis van het ons zo bekende hunebed bij Schoonoord De Papeloze Kerk waar vroeger hagepreken gehouden werden.
Het was een waardevolle avond en Wolter werd bedankt voor zijn inzet en enthousiasme.
Maartje besloot de Passage avond met een mooi gedicht na deze grijze sombere dag: Liefde is als de Zon. Heel mooi!
