Hier zijn de winterkoninkjes blij mee.
We zijn dit jaar een beetje laat met het voeren van de vogels. De winter overvalt ons achteraf toch nog. Ik heb gauw op verschillende plaatsen al brood, zonnepitten, vogelzaad en vetbolletjes gestrooid en opgehangen, maar nu moeten de vogels het gaan ontdekken. In de hulst zijn de meeste soorten al langs geweest: de grote bonte specht, de dikke merels, de vinken, het parmantige roodborstje , een duif en een ekster, maar de merels zijn er de baas. De mezen en mussen hebben mijn voer in de vogelhuisjes al wel ontdekt.
Wanneer de bessen in de hulst op zijn, zal de rest zich ook wel op het extra voer werpen. Het winterkoninkje heeft voorlopig nog genoeg. Die is de spinnetjes aan het verorberen die aan de onderkant van het rieten dak zitten.
De pony’s lopen in de wei met hun hoeven naar het gras te krabben. Die vinden altijd nog wat. Straks krijgen ze een sneetje brood èn een portie hooi. Loedertje en Suze zijn nu meest binnen, ook ’s nachts. Zelfs Tessa, die normaal niet graag binnen is overdag, ligt aan onze voeten.
En Rick? Die halen we straks op uit de Bargeres. Dat gebeurt bijna nooit maar nu, met die dikke sneeuw, mag het!
Het is ècht winter!