Op het Esdal College wordt er elke twee jaar een culturele avond georganiseerd. Dit houdt in dat er met dans, zang en muziekinstrumenten een hele avond en dit jaar zelfs twee, gevuld kunnen worden. Eva is daar altijd voor te porren want ze zingt graag èn mooi. Dus Wim en ik togen richting Esdal omdat ze zelfs twee optredens had. Eentje met twee meisjes en een ander met Jamai, een jongen waar ze vaker mee optreedt. Ook nu was het beide een succes. Eva had een leuk zwart hoedje op maar op de foto komt dat niet uit tegen de donkere achtergrond.
Er was ook een jongen die pas drie jaar piano speelde en nu een sonate van Beethoven ten gehore bracht, helemaal uit z’n hoofd. Om stil van te worden, zo mooi!
Even kreeg Wim het te kwaad toen er een soort band op het toneel verscheen die zo allemachtig harde muziek produceerde dat ik had verwacht dat hij naar buiten zou vluchten, maar nee… hij hield het vol…. die-hard hè!. Maar de solo van een andere drummer was bijzonder goed.
