[i]Eén van de vitrinekastjes bij Erna. Het mandje dat je ziet staan is van opoe. Dat nam ze altijd mee als ze op visite ging.
Er is in de familie een bijzondere brief bewaard gebleven. Vriend van de familie, Hilbrandt Boschma, schreef deze brief waarschijnlijk een jaar na het overlijden van Dina. Ik denk dat die na opa’s overlijden ook via tante Hanna bij Bram terecht is gekomen.
Joop heeft alle brieven en foto’s, na alles eerst gescand te hebben, weer naar Erna gebracht. Die heeft, behalve een paar vitrinekasten met knipmutsen en andere familie pronkstukken, ook een kist. Daarin worden alle brieven en foto’s van de Egginksfamilie bewaard.
Zo blijft alles op één plek. Wie dus graag eens wil kijken, kan bij haar terecht.[/i]
2 april—In de oude dagen placht men de gedenkdagen der martelaars te vieren, niet als rouwdagen, maar als geboortedagen tot een hoger leven. En ik moet je bekennen, lieve vrienden, dat het ook mij zo gaat ten opzichte van de dag der nieuwe geboorte van onze lieve martelares, die ten offer is gevallen niet vóór een of ander geloofsartikel, maar als een lam verpletterd is onder de techniek van heel dit harde, meedogenloze wereldleven.
Lieve, lieve Dien! Hoe zal je vandaag wel je verjaardag vieren?
In huis komen met een stille groet, die niet door het oor verstaan, maar toch door de harten gevoeld zal worden? Met je lieve ogen nog eens de keuken doorkijken, zoals je kijken kon vroeger als je iets liefs en aardigs zag. Zal er een glimlach over je hemels gelaat komen, als je ziet hoe vader en moeder, hoewel bedroefd nochtans blijde zijn met een blijdschap die de droefheid verre overtreft?
Zal God je vergunnen je nog eens weer te verheugen in het eerste lentegroen om het huis en over de akkers, door vaders hand bezaaid? Zal je straks op Goede Vrijdag nog even zachtjes heen zweven langs de plaats waar we je lieflijke stoffelijk kleed hebben opgeborgen, zoals je als jong meisje soms wel eens neer blikte op een paar klompjes, die je als klein kind gedragen had?
Ja, lieve Engel, zó ongeveer moet je wel op alles neerzien! Heb het goed in het ware Vaderland, lieve Dien, verheug je in je hoger bestaan, en denk af en toe nog eens aan je oude vriend die hier op aarde iets heeft meegevoeld van je armoede, hoe er in deze wereld, ondanks de grote liefde voor je ouders, toch geen plaats voor je was om tot volle ontplooiing te komen van al dat tere en fijne, dat in je was, zoals ik je heb gezegd- weet je nog wel- , twee dagen voor de dag van je marteling en je kroning.
En bid voor mij, die nog zover beneden je sta! Kom eens naar mij toe; je hart zal je de weg naar mij ook wel doen vinden en help mij met je erbarming zoals je indertijd dat dode vogeltje wel graag had willen helpen. Je lieve beeld blijft in mijn hart bewaard en dat zegent je nogmaals voor alles wat je voor me geweest bent en altijd zult blijven.
Breng mijn groet over naar de eenvoudige, doch zo lieve boerderij, en fluister daar allen in dat ze blij moeten zijn, heel heel blij, en dat niets en niets hun blijdschap van hen mag wegnemen.
Je liefhebbende oude vriend en leraar
Hilbrandt B.