Bij ons uitgebreide Fruhstuck worden we op onze wenken bediend door dit meisje in plaatselijke Dirndle klederdracht.
De laatste dag…het regent pijpestelen, maar niet getreurd.. we hebben tot nu toe zoveel geluk gehad met het weer. Nu gaan we Salzburg in. De wegen scheiden zich. D.w.z de mannen gaan op de culturele toer en Diny, Dirkje en ik gaan op ontdekkingsreis naar leuke shopjes. Nu we op ons gemak kunnen rondstruinen zonder mannen die op ons staan te wachten hebben we een ontspannen ochtend. Behalve de souvenir toestanden vinden we leuke winkels met alles over zeep en klederdrachten. Die dirndle jurken zijn toch erg charmant. Nee… daar komen we niet mee thuis.
Om 1 uur is het verzamelen bij de gouden Mozartkugel. Dirkje en Ben hebben wat drukte om de broodjes die ze vannacht bij zich willen hebben, want tegen 11 uur vanavond vertrekt de groep Wagenvoort- van Zeyts op huis aan. “En een goeie kangaroe mot zörgen dat e wat in de buidel hef”, volgens Dirkje. De chauffeur moet goed fit blijven en minstens eentje extra moet wakker blijven om hem bij te staan.
Ik stel nog even voorzichtig voor om ook maar vast te gaan vanavond, maar Wim houdt voet bij stuk:”Ik rieje niet ’s nachts”. Vooruit dan maar. Hij heeft met de dame van het ontbijt afgesproken dat we om 6 uur al aan het Frühstück kunnen en vanavond wordt de Garmin ingesteld voor de weg terug. We plannen om over Regensburg te rijden i.p.v over Munchen i.v.m de terugtocht van alle wintersporters na de voorjaarsvakantie.
We hebben alle extra’s al afgerekend, gaan straks nog even wandelen hier in de buurt en op tijd aan tafel zodat Ben nog even kan slapen voor hij achter het stuur kruipt. Eb is stand bye en zal af en toe het stuur overnemen. Ze zullen het niet redden om op tijd thuis te zijn om Wouter uit te zwaaien. Die heeft het aardig voor elkaar. Hij gaat naar New York voor een cultureel project in Middeleeuwse kleding. Wouter vanaf hier een heel goede reis en een prachtig weekend gewenst in die wereldstad.