‘Krieg ie zo dat melkkänneken d’r bie-j op?’ Henk had me een kunstwerkje gewezen dat een voormalig collega en tevens hondenvriend Henk Harkink voor hem had gemaakt. Dat probeerde ik te fotograferen. Ja.. en zo’n attribuut er achter bederft de boel. De fotograaf spreekt! Het was een heel spektakel. Toen we aankwamen in Laren dacht ik minstens dat er een bruiloft aan de gang was, zo vol was die zaal, maar nee… het was het afscheidsfeestje van Henk. De zaal zat vol met collega’s, oud-collega’s, vrienden en familie. Zelfs de Duitse vrienden uit het Sauerland waar Henk een paar jaar voor de Nijha gewerkt heeft, waren er, Jürgen en Jutta. Henk woonde toen in een deel van hun huis.
De vriendschap houdt al 20 jaar stand. Ook de liefde voor voetbal delen ze. Vooral wanneer Nederland tegen Duitsland moet voetballen wordt er nog steeds druk ge sms-t.
De toespraken typeerden Henk uitstekend. Recht door zee en zoals hij vond dat dingen moesten gaan, daar konden ze maar beter naar luisteren. Na 35 jaar Nijha kende hij de kneepjes van het vak om gymzalen, speeltuinen en dergelijke in te richten.
Henk kreeg zijn feestje en hij heeft het verdiend. Natuurlijk deelden Anneke, Yvonne en Monique en de boys in de feestvreugde. Henk… het ga je goed. Nog even een paar weken de puntjes op de i zetten en dan gaat je vrije leven in als fotograaf en wie weet nog als adviseur.
[i]And yesterday Henk had got his fare well party. It was great for him to see so many people this evening to say good bye and thank him for doing such a good job for more than 35 years at the Nijha. This wonderful and nice artwork was made by an old collegue and dog friend Henk Harkink. It shows Henk at his favourite business: his dog Luna and his camera.[/i]