Hetty Site

Een hele overgang…

Het eerste jaar in Emmen was vol veranderingen. Voor de jongens andere scholen, Gerhard zelfs uit huis. Hij woonde door de week bij Henk en Anneke en heeft daar een geweldige tijd gehad. ‘Goh’, zei hij in het weekend, ‘Hebben jullie alleen maar yoghurt als toetje. Bij Henk en Anneke’… en hij somde alle lekkernijen op die Anneke hem voorzette. Zelf miste ik mijn vriendenkring, het invallen op de scholen en vooral Marijke, mijn naaste buurvrouw en vriendin. Mark paste zich echter snel aan en Wim voelde zich als een vis in het water. Rick deed zijn best maar paste niet erg op de afdeling van de LAS.
‘Foi, wat woont jullie noe toch een ende vot’, zei Diny, net na de verhuizing , die helemaal over kwam voor mijn 40e verjaardag, 26 augustus 1993. De aanschaf van grote Laska, de Schotse collie, bracht extra leven in huis. De opvoeding van deze was wat lastiger dan die van kleine Laska. Ze was gek op kinderen en buiten zijn. Wanneer ze uiteindelijk weer mee naar binnen moest was dat bijna niet te doen. Alleen wanneer ik richting bos liep ging ze mee. Dan liet ik me van armoe bovenop haar vallen en … hebbes. Nee dat was het niet. Het werd voor het eerst een puppycursus. Toen leerden we de kneepjes van het vak. We hebben er met alle honden gemak van gehad. Ik pakte de draad weer op en ging vrijwilligerswerk doen bij de Alfabetisering. Mijn streektaal paste het beste bij die van Klazienaveen en Zwartemeer, want Emmercompas had veel Groninger accenten, Kanaols wordt dat hier wel genoemd. Wim kan het intussen goed nadoen, want bij Holvrieka kwamen werknemers uit de hele omgeving.
En daar in het buurthuis in Zwartemeer kreeg ik een groepje onder mijn hoede van heel verschillend niveau. Johanna, zonder gebit, is me altijd bijgebleven. In het boek heb ik nog een belevenis met haar beschreven. We begonnen ons pas echt thuis te voelen toen ons huis aan de Kuifmees klaar was en we samen met de buurt de tuinen voorbereidden. Ik zie nog buurman Ger met wat struiken lopen om die in de voortuin te planten en samen met Siny hadden we een vrachtwagen met olifanten- en neushoornkeutels uit de Emmer dierentuin laten aanrukken om de tuin te bemesten. De rust kwam eindelijk.