Hetty Site

Een huis vol…

‘Ik zol al die namen niet meer kennen’. Wim wordt wat onzeker over alle namen van de meisjes van de Hattemer van der Kolkjes. Ja… die komen, allemaal. Ik som ze voor hem op: Isa, Linde, Floor en Rhode, de meiden van Gerard en Jetske. Julia, Eva en Anna van Paul Sietse en Annemarie. Bij Wim komen de herinneringen boven aan de bezoeken heel veel vroeger van Niesje aan haar tante Siet en de jongens. ‘Dat wordt ratsj ratsj…’, Wim doet het voor hoe er aan de toiletrol getrokken wordt. Als Niesje er logeerde of net geweest was zat de riolering soms verstopt van alle wc papier en moest de stoep opengelegd worden om het kwaad te verhelpen. En nu ineens 9 dames over de vloer. ‘Och Wim, onze riolering kan alles an’, stel ik hem gerust.
En precies om 11 uur stonden ze er, twee auto’s vol. Behalve het Perzische lampje uit het huis van Ben en Niesje voor Rick kwam er een prachtige voorjaarbak met narcisbollen mee. Ik zeg de meiden gedag en vergis me meteen. ‘Ik ben Linde hoor’, zegt ze als ik haar Isa noem en Isa heeft intussen de lengte van Jetske al. Ze zijn intussen flink gegroeid. Na wat drinken en lekkers komt het: ‘We willen naar de jongens’. ‘Dat wordt na de middag meisjes’, ik had dat zo afgesproken met Anja. En zo werd er door iedereen enthousiast gesjoeld.