Ik denk dat we de ratten onder controle hebben. Ik zie er geen een meer, ook niet stiekem bij de voerbak van de kippen als die verderop aan het struinen zijn op ons erf. Ik hou die bak nauwlettend in de gaten.
Maar de winter is in aantocht en dat geeft altijd weer muizen in de schuur en studio. Wim heeft er een paar muizenverjagers in het stopcontact zitten, apparaatjes die een bepaald geluid uitzenden.
In huis hebben we ze nooit gehad, maar dat kan ook zijn omdat er lang katten in huis waren. Mijn voormalige angst voor muizen is dan ook afgenomen en ik denk niet dat ik nu nog op een tafel spring als ik er eentje in huis zou zien. Als ik buiten een spitsmuisje zie geniet ik er zelfs van. Gek dat je zomaar een soort trauma kunt hebben van zoiets onschuldigs als een muis. Ik was 4 jaar toen ik met mazelen in bed lag, werd nog gevolgd door bronchitis en ik schijn erg ziek te zijn geweest. Zo ziek zelfs dat ik de aardbeien met slagroom die tante Mien voor me meebracht en waar ik gek op was, niet lustte. Wel zag ik ineens een muis die langs de gordijnen naar boven kroop. Toen heb ik net zolang gegild tot mijn moeder gevolgd door opoe en tante Mien kwamen aansnellen. Toen ik alleen maar kon wijzen en nog net kon uitbrengen: ’Een moes … een moes… daor!’ en naar de gordijnen wees, waren ze niet onder de indruk. De beide zussen waren het helemaal met elkaar eens: ’Och ’t arme kind ijlt van de koorts… dan ziet ze wel meer dinger dee d’r niet bunt’.
Ook mijn angst voor hanen is weg sinds we zelf een haan hebben. Ze weten natuurlijk dat ze het van me moeten hebben met voeren. Ik praat ook met ze zoals ik met alle dieren doe. ‘Ie bunt een helen besten, mien haantjen. Maor as ie ok maor ene keer tegen mien op vliegt gao’j naor buurman Jans en dan wet ie et wel’.
Als er na een paar broedsels teveel hanen waren brachten we die bij buurman Jans, gek op jonge haantjes, en hoorden we later: ’Hee hef al een koud kontje’ of ‘wi-j hebt em al onder et dekseltjen’.
Foto: Tja… als je kuikens hebt is toch minstens de helft haan. Leuk gezicht, maar eenmaal groot moet je toch aan het uitdunnen. Respect voor buurman Jans die dat op een goede en humane manier kan.