Wim heeft het zelf niet door, maar zijn looptempo is aardig opgevoerd de laatste paar weken. Hij stapt er al stevig op los op ons erf. Met stok, dat wel. Het lijkt of hij nog niet zwaar genoeg op zijn linkerbeen kan steunen, maar de soepelheid is er weer. Ik hoor ook geen gekreun meer als hij in of uit de auto stapt want dat was toch altijd een geworstel voor hij achter het stuur zat. Ook in bed ligt hij er meer ontspannen bij en liggen we weer in onze favoriete houding, je weet wel…. lepeltje lepeltje.
Vandaag maakten we de officiële intrede mee van onze nieuwe predikant Door-Elske Cazemier. Ondanks alle noodzakelijke maatregelen werd het een prachtige dienst waarbij ze meteen haar diaconale belangstelling liet zien. Ze vertelde in haar overweging over een bezoek aan de Tent of Nations in Bethlehem, een educatieve boerderij met het vredesproject van de Palestijns-christelijke familie Nassar. Deze zet zich ondanks de moeilijke omstandigheden en voortdurende landonteigening in op een geweldloze en zeer creatieve manier onder het motto: ‘Wij weigeren vijanden te zijn’.
Door -Elske heeft al veel betekend voor de PKN en Kerk in Aktie. Een bewogen mens waar we als gemeente Emmen- Oost blij mee mogen zijn.
Een deel van de cantorij, van iedere partij twee, maakte het geheel extra feestelijk. Wim kon ook meezingen en deed dat gewoon staande zonder stok. Door dit mee kunnen zingen en de weken aqua joggen doet hem blijkbaar erg goed, zowel fysiek als mentaal. Hij hoort er weer helemaal bij in het leven. Wel jammer dat het kampeerseizoen nu afgelopen is anders zou ik een laatste balletje hebben opgegooid over een weekje camping Boomgaard. Nu wachten we tot volgend jaar om te zien of deze vorm van vakantie vieren er nog voor ons inzit.
Intussen zitten we thuis achter de koffie met de luxe ingepakte bonbon die we mee naar huis mochten nemen, want koffie drinken in de kerk is nog een brug te ver.
Door een klik op de titel krijg je meer te lezen over de Tent of Nations