Wat zijn dit voor krassen op je rug?’ Wim ligt op z’n buik op de behandelbank. Om de paar maanden gaan we voor een behandeling naar de Chiropractor en die heeft ons al van veel kwaaltjes afgeholpen. Chiropractor Nimo kijkt vol verbazing naar Wim z’n blote rug. ‘Wat… krassen?, vraagt Wim….’welke krassen’. ‘Nou… flinke krassen. Dat heb ik nog niet eerder gezien ’ Nimo kijkt mij vragend en met een ondeugende flits in z’n ogen aan. Ik zit erbij en kijk er naar. Ik steek mijn handen in onschuld op… ‘Nee nee, niet mijn schuld…!’
Dan bedenkt Wim zich… ‘O het krabhandje’. Hij had gisteravond jeuk op z’n rug. De schapen in de wei en de pony hebben voor zoiets een paal met een borstel, maar Wim heeft z’n krabhandje. Ken je dat? Nimo heeft er nog nooit van gehoord. ‘Maar zulke krassen…! Hoe ziet zo’n krabhandje er dan uit?’, vraagt hij. ‘Nou… gewoon een stokje met een handje er aan en daarmee kun je jezelf op de rug krabben.
Nou… dan mag je z’n nagels wel eens knippen’, is de reactie van Nimo.
Eenmaal thuis onderwerp ik het krabhandje aan een grondige inspectie. Er is geen bijzonders aan te zien. Maar ja… als je maar hard genoeg tekeer gaat… Kan hij beter voor een volgende keer naar Nimo niet doen.
Een vorige keer vroeg hij al of we soms schapen hadden. Schapen? Natuurlijk hebben we schapen. Wim lag ook nu plat op z’n buik op de behandeltafel. Nimo wees op een plukje wol op z’n onderbroek. Ik plukte het er even af en zag dat het een plukje was van het gevilte kleed dat achter ons bed ligt en ja… daar wil wel eens een iets van los gaan. Tja… zo’n chiropractor maakt soms wat mee…
