Ach … die Toska! Nog net zo levendig als vroeger. Ze is net loops geweest en Jippe is er nog wat onrustig van, net als de Labrador van buurman Ellio die met zijn baasje langs komt wandelen over de Molendijk. Wim roept al van Tonca, maar die is in de war met de hond van Henry en Tonny. Nee.. het is nu echt Josca, een echte hond van de baas. Naast teckel Jippe en poes Joep is de derde J voor Josca. Maakt neet uut… as et kind maor een name hef, zei opa Bijenhof vaak.
Josca is hier echt op haar plek en vindt alles gezellig. Gisteren was er bij de achterburen van Ben en Diny wat gezelschap en Josca was er al bij om… je weet maar nooit of er iets van de tafel valt. Als het enorme paard Vera brokken krijgt is ze er bij want… je weet maar nooit of er een brokje valt. Ze heeft altijd honger en is net als vadertje Scott… in 10 seconden is de etensbak leeg.
Een lopende hond vindt altied wat”, zei Ben toen hij vanmorgen bij ons in de caravan een kop koffie mee kwam drinken voor we ons zouden gaan settelen op camping De Boomgaard. Hij heeft gelijk. Net hebben we bij Johan en Joke aan tafel gezeten en lekker meegegeten. Ha!
We hebben ons plekje gevonden bij Johan en Joke. Het staat hier al lekker vol. Ieder jaar komen er meer bezoekers. De loop zit er in.
Na de enorme herdershond Jansen, daarna Rex is nu Boris aan de beurt om huis en hof te bewaken. Hij is een prachtige volwassen herder geworden. Nee… hij mag de camping niet op. Dat laat hij ook wel want er ligt een ondergrondse lijn die er voor zorgt dat hij een schok krijgt mocht hij dat vergeten zijn. Alleen…. sinds de komst van Jansen lang geleden zijn er op De Boomgaard geen katten meer gesignaleerd. De tijd van het kattenoverschot is voorgoed voorbij.
