Rick was er weer eens. Hij heeft een kleine verandering aangebracht in zijn bezoekjes aan ons aan het Schoolpad. Nu komt hij de ene week op zaterdag en de week erna op zondag. Verder houdt hij niet van veranderen. Alles moet gepland worden in zijn hoofd. De vakantie staat vast. Dat kost hem weinig moeite, ook niet dat hij met ons meegaat. Alles wat wij bedenken vindt hij leuk. Logisch want we houden al rekening met hem. Toen ik vroeg wat hij graag wilde zien straks in september, moest hij even diep nadenken. Toen kwam het: ‘Een museum hoeft van mij niet zo nodig’. Hij bedoelde een museum met schilderijen. De laatste keer waren we in een openlucht museum in de Highlands in de buurt van Kingussie. Dat vond hij wel weer mooi. Ach eigenlijk weet ik het wel met Rick. Hij geniet ervan om naast Wim voorin te zitten en alles mee te maken wat we onderweg tegenkomen. Een boottrip valt altijd in goede aarde al kan er niets tegen de ferry naar Newcastle op. Hij staat altijd buiten en het liefst op het hoogste dek.
Zaterdag keek hij wat onderzoekend naar Queeny. Tja, de dame wordt oud met haar 11 jaar, maar ziet er nog goed uit. Maar Rick denkt al verder. En toen kwam het: ‘Als het niet meer wil met Queeny? Dan staat Mark haar op te wachten!’ Nee Rick omzeilt niks. Hij is puur. Hij kijkt meteen even naar mij en ziet een traan verschijnen en weet dat hij niet als enige nog met Mark bezig is.Het laat zien dat Mark ook nog steeds in zijn gedachten is en als Queeny dood gaat ze haar baasje terug zal zien.
