’t Is greuizaam weer’, zeiden we vaak in deze tijd van het jaar, vooral als er genoeg regen valt. Hier schiet alles de lucht in. De rozen hebben hun uitbundige eerste bloei achter de rug en de struiken weten niet van ophouden met groeien.
Vandaag kwam onze tuinhulp om er een stokje voor te steken. Hij begon met ferme hand en snoeischaar en in een ogenblik was ons erf een bult met takken. Gelukkig kwam Frank helpen met opruimen van al dat groen. We zagen al gauw dat er nog wel een hulpje bij kon en die kwam in de gedaante van zijn broer Tim. Tuinhulp Gerald wist van geen ophouden en nam heel wat onder handen, beklom zelfs een trap om de bovenkant van de heggen flink in te korten. Ook Wim schoot te hulp om de trap vast te houden want we moeten geen vallende tuinhulp hebben.
En natuurlijk…Storm hield de wacht.
Op gezette tijden werd er gegeten en koffie en theepauzes ingelast. Tot slot had ik nog een verrassing in de vorm van monchou taart die ik speciaal voor het weekend gemaakt had en een flink stuk speciaal voor deze gelegenheid had bewaard.
Tevreden ging Gerald op huis aan want zijn hond wacht. Frank en Tim bleven nog even napraten en beloofden nog weer eens te komen klussen als het nodig was.
Gewoon even een appje…
