Geert Hanken is zijn pseudoniem. Hij schreef regelmatig over wat hem bezig hield en wat hij in zijn leven al meemaakte. Zijn leven lang was hij boer in Zuidbarge en de Hankenberghoeve was zijn plek, maar nadat zijn zoon het overnam, verhuisde hij met zijn Annie naar een appartement. Ik heb me laten vertellen dat hij daar in de Emmerhout goed werk deed door het winkelcentrum netjes te helpen houden. Dat was niet genoeg. Henk Siebring moest de buitenlucht en de natuur voelen. Hij heeft nu al jaren een volkstuin, wat zeg ik… hij heeft 7 van die stukken aaneen. Die dag, nu al 10 jaar geleden, ging ik bij hem kijken. Ik vroeg aan een buurman tuinier of Siebring hier zijn tuin had. ‘O… die oude boer? Daar bij die bloemen. Hij is er net’. Ik vond hem druk bezig met de schoffel.
’Het is gebeurd met hazen vangen’ zei de voormalig boer en jager. Dat mag ook wel als je 88 bent. Overal in zijn tuin stonden stoelen om even te gaan zitten uitrusten en mijmeren. Hij liet me zijn kunstwerk zien, zijn kruizenveld, allemaal van buxussen, want Henk was een gelovig mens. De kruizen wezen allemaal naar een blauwe winde die zich naar de boven kringelde, naar de hemel. Een paar oude schuurtjes had hij namen gegeven als Erica’s kas en loods Zuidbarge en hij heeft er een oude cabine van een vrachtauto staan waar hij Rij maar an op heeft gezet.
Och… we hadden een aangenaam half uurtje. Rick heeft ooit stage bij hem gelopen op de Hankenberghoeve en hij herinnerde zich hoe ik een keer in hun buurt bramen ging plukken, eigenlijk om te zien hoe ze samen aan het aardappels rapen waren. Hij had me door.
Hij had er een heel veld met mooie kerstdennen staan. Eind november kon je er voor € 5 een uitzoeken en er je naamkaartje zolang aan ophangen.

Heel oude kaart – 1634-van omgeving Emmen- Coevorden. Emmen ligt net onder het woord Suydevelt. Daaronder Emmermeer- moet zijn Bargermeer-, en daar weer onder Suydberge.

25 jaar geleden woonden we net in de nieuwste nieuwbouwwijk de Rietlanden in Emmen. We kregen daar een beetje zo’n camping gevoel. Iedereen woonde er net in die allereerste kring van huizen in deze nieuwe wijk. Verder was het allemaal bulten zand. De laatste vracht in het verhuisbusje werd op die zandbulten verbrand door die vier van der Kolkpyromanen. Ze genoten! Ik zie buurman Ger nog slepen met z’n struiken die overgebracht werden vanuit hun vorige huis, z’n haar stond in pieken alle kanten op, net een opgewonden haan. We waren gewoon één grote familie. Er werd een grote vrachtwagen met olifantenmest van onze dierentuin aangerukt om de schrale zandgrond die tuin moest worden wat vruchtbaarder te maken. Gezamenlijk huurden we een tuinder met zo’n tuinfrees om de grond wat losser te maken en we leefden met elkaar mee met lief en leed.
Dichtbij aan de Zuidbargerstraat woonde boer Siebring op de Hankenberghoeve. Rick die een stageplek zocht mocht daar stage lopen. Hij werd door de familie geweldig opgevangen ,maar toen hij z’n diploma kreeg was hij nog niet echt klaar om te gaan werken. Eén van de jongens Siebring had een reclamefilmpje van Socutera gezien over Werkenrode in Groesbeek, een vervolgschool voor lichamelijk gehandicapten en zag daar meer jongens en meisjes zoals Rick. Hij waarschuwde ons en zo is Rick daar terecht gekomen en heeft daar drie jaar een geweldige èn leerzame tijd gehad.
Henk en Annie kwamen wel bij ons over de vloer en wij bij hen. Siebring begon last van z’n knieën te krijgen. Hij kon met het jagen de sloot niet meer uitkomen, al wilde hij dat niet weten. Bovendien werd hij 65 en besloot met het boeren op de Hankenberghoeve op te houden. Zoon Willem zette het boerenbedrijf voort. Twintig jaar geleden verhuisden Henk en zijn Annie naar de Emmerhout en bouwden in deze nieuwe levensfase een heel ander bestaan op: wonen in een appartement, 700 m² volkstuin, vissen, dichten, schrijven, erover vertellen in zorgcentra, de wijk schoonhouden enz. Af en toe ontmoeten we elkaar en blijven geïnteresseerd in ieders leven.
Vandaag hebben we een mooie expositie ingericht in de Voorhof met gedichten en korte verhalen van Henk Siebring, die hij schrijft onder de naam Geert Hanken. Wat hij ziet gebeuren zet hij gewoon met humor op papier. Met zijn nu 85 jaar is hij zelfs aan de computer begonnen.Wie zegt dat je na je 65e kalm aan moet gaan doen?