‘Weet je nog toen we langs jullie huis liepen met de honden en je een papier aan het hek had gehangen?’ We zitten bij haar aan de koffie want ons rondje bij ‘het Goed’ zit er nog even niet in. Ze schiet weer even in de lach als ze er aan denkt. ‘Wat een spektakel toen Loeder van schrik de keuken in vloog en er van alles kapot viel. Daar weet ik niks meer van, maar de een onthoud dit en de ander dat. Ik zocht het even op want ik weet zeker dat ik dit voorval toen gemeld heb.
2014- ’Vanmorgen ben ik nog bij jullie langs gelopen met de hond’, zei pas een vriendin. ‘En dan kom je niet even aan?’, was mijn weerwoord. ‘Was een beetje vroeg. Ik loop regelmatig dat rondje met een buurvrouw en haar hond en dan gaan we om half acht al weg. Dan is het nog helemaal donker.’
Nou staan we meestal om acht uur op en dan is ze natuurlijk al voorbij als ze tenminste dit rondje doet. Nu hoorde ik haar gisteren zeggen dat ze vanmorgen weer het vroege rondje deze kant op zou gaan doen met haar buurvrouw. Dat bracht mij op een idee. Ik zeg tegen Wim: ’Zölle wie’j ze es opwachten met een köpken thee?’ Wim is er altijd voor in om iemand te verrassen. Dus ik maakte een blad met de tekst: ‘De thee is klaar’, we zetten de wekker op half acht en stonden vanmorgen dus om half acht naast ons bed. Snel thee gezet en het blad met: ‘De thee is klaar’ opgehangen. Tegen 10 voor acht zagen we in de verte rode knipperlichtjes in het donker aankomen. Daar kwamen de beide dames met hun honden: een labrador en een teckel met de halsband met de rode knipperlichtjes. Ze waren volkomen verrast en we hadden een leuk half uurtje bij ons aan de keukentafel met drie honden om ons heen.
Je ziet het… het verhaal van de kat en de scherven is mij niet bijgebleven.