Nog even een familiefoto op de dag van de bruiloft. Elly zit links vooraan, tussen Anton Voortman en ome Jaap en vóór de beide opoe’s.
Op de bruiloft van mijn ouders is ook Elly, een Joods meisje. Ze is bij opa en opoe Eggink in huis. Haar ouders (haar moeder is blond) bezoeken hun kinderen, die overal in het land ondergedoken zitten, regelmatig met een soort sjees. Elly gaat ook gewoon naar het 2 klassige buurtschooltje in de Wildenborch.
Na 1,5 jaar komen er plotseling een paar “Nederlanders” om haar op te halen. Haar ouders zijn gepakt en vader is zo in elkaar geslagen dat hij de verblijfplaats van Elly vertelt. Die mannen krijgen nl ƒ7,50 per Jood die ze te pakken kunnen krijgen.
Opa probeert van alles om ze op andere gedachten te brengen. Niets helpt. ”Je moet blij zijn dat ze je niet als Jodenhelper tegen de muur zetten”. Die nacht slapen de mannen in het hooi en de volgende morgen volgt een hartverscheurend afscheid. Opa brengt de mannen met Elly naar het station in Lochem om naar haar ouders gebracht te worden naar de Amsterdamsche Schouwburg.
Diezelfde dag ben ik geboren. Wanneer opoe en opa hun nieuwe kleindochter komen bewonderen is het wel een heel dubbel gevoel: intens verdriet om Elly en blij met mij.
On the wedding of my parents also is Elly, a Jewish girl. She lived with opa and opoe Eggink on the Boschkamp for 1,5 year. Her parents sometimes are visiting her and the other 2 children who are hiding on other places. Elly became friends with Ineke Kettelarij, was just a part of the family. She attended the school in the Wildenborch like every child in the neighbourhoud. But then unexpected two Dutch men come over to keep her and bring her to Amsterdam to her parents and will be send to a concentration camp in Germany. Opa tried to change those people in mind but they said he must be very glad they do not shoot him as a Jewish helper. That night the men slept in the hay and next morning opa had to bring them with Elly to the station in Lochem to go to Amsterdam. Those men would get ƒ7,50 p.p for each Jew they would bring to the Germans.
That was on the day I was born. When opa and opa visited us at De Haar to have a look at their new granddaughter they were very impressed. All double feelings. Happy because of me and so much sorrow for that lovely girl Elly.
After the war the Red Cross wrote that Elly and her whole family died already on the 14th of September 1943 in a German concentration camp.
Every year during my school time I told about Elly and her family on the 4th of May when we remember all the victims of the WW2. The children always were very impressed.