Gisteren zijn we nog wel even naar Elx gereden, het stadje van de palmen met een palmentuin. Ik waande me in Noord Afrika, in zo’n oase, maar ik voor mij hou meer van de sinaasappelbomen en de olijfgaarden. In Crevellent wilden we pas cappuccino bestellen. Nee dat hadden ze niet, alleen frisdranken, sapjes en bier e.d.
Tegenover ons stond gisteren weer een Spaans gezin, moeder, vader en zoon en een hondje, een mengsel van terrier, teckel en nog iets onduidelijks èn kogeltjerond. Natuurlijk werd er weer gebarbecued, zoals overal hier tussen 2 en 3. En aan het eind van de middag wordt er ingepakt.
Wim zat ze zo eens op te nemen en mag dan graag commentaar leveren:
-Nee die deure is niet dichte..
– Wat veur werk zol die man doen…? ( die deed erg onhandig en pietluttig)
-de hond dech… ze gaot weg zonder mien…
-Ja ja… aankoppelen ( terwijl hij alles aan zijn zoon staat uit teleggen)
-Benie-jd of ze de lampen nog controleerd… zal wel nie…
-Met zon va wo-j toch epest op schole…
– vrouw zal wel gauw in de auto gaon zitten… dut ze ok.
-Ola!-( en met een zwaai nemen ze afscheid van ons)
Nee met Wim hoef je je nooit te vervelen.
Vanmiddag gaan we er nog even op uit. Murcia misschien?
