Er was eens een tijd dat de koeien in de winter nog aan kettingen vast stonden in de stal en het geratel ervan klinkt me nog in de oren als ik daar aan terugdenk. De koeien hadden toen nog horens en zomers liepen ze in de wei. Wanneer het melkenstijd was werden ze opgehaald, vaak met hond, vastgezet en gemolken. Eerst nog met de hand, zittend op zo’n plankje met een poot er onder, en later met de melkmachine. In mei was de boter die van deze melk gemaakt werd ook geler dan ervoor. Grösbotter, noemde mama dat.
Hier heeft de koe bij Groot Nuelend op Top een tweeling en dat is toch een mooie gelegenheid om er
een plaatje van te schieten. Ik herken Joop op de achtergrond en Erna die naar de fotograaf kijkt. Het jongetje zou zo maar onze Henk kunnen zijn. Het meisje met haar duimpje in de mond ken ik niet maar zal een nichtje of buurmeisje zijn. Als je let op alle foto’s van deze familie is het altijd Reinie die de koe of het paard vasthoudt. Toch is hij geen boer geworden maar heeft wel altijd te maken gehad met vee. En kom je nu nog eens in de buurt van de Schoneveldsdijk dan zie je altijd bij Reinie en Tea wat beestenspul in de wei lopen, vorig jaar was dat in elk geval een mooi koppeltje schapen.
