November 2007 op het noordelijkste puntje van het Nieuw-Zeelandse Noorder eiland.
En vanavond komt ze: Erika in Vietnam. ‘Mmmmm’, gaat het vast weer als ze een of andere lekkernij mag proeven. Floortje Dessing behoort bij mijn favorieten net als Eva Jinek in Amerika, maar ook Erika op reis. Je reist er zo wat af met die drie, gewoon in je luie stoel, wel zo gemakkelijke als je ouder wordt. Gisteren ontdekte ik bij Het Goed een boek over Nieuw Zeeland van Dolf Jansen, een reisverslag. Ik nam het boek mee om het bij de koffie met Susan even in te kijken. ‘Gaan jullie er nog weer eens naar toe?’, vroeg Susan. Ergens zou ik dat nog een keer willen, vooral nu er een achternichtje woont, Elisabeth. Ze is een dochter van de laatste van de 10 nakomelingen van opa’s broer, Hendrik Eggink van de Jaeger. Alfons Eggink emigreerde naar Nieuw Zeeland met zijn vrouw en de familie heeft zich daar gesetteld. Oom Bram was vroeger een speelmaatje voor zijn neef Alfons en Lis volgt alle foto’s die ik van de familie plaats om aan haar Dad te laten zien. Toch denk ik niet dat het er van komt. De totale verwondering die je hebt als je voor het eerst door dit land rijdt kan nooit hetzelfde zijn als je er terugkomt.
Ik nam het boek uiteindelijk niet mee, denkend aan al die nog te lezen boeken en tijdschriften op de stapel thuis, maar nu heb ik er al spijt van. Als ik straks Emmen in ga, rij ik er toch nog even langs. Als het er nog is, is ie voor mij bedoeld.