Hetty Site

Even terug….

Met zo’n foto gaan mijn gedachten weer terug in de tijd. Tijdens een scratchdag voor de Crucifixion hadden Wim, Ben en Piet de hele dag geoefend en ’s avonds bij de uitvoering waren wij als vrouwen, Niesje, Willy en ik, èn buurvrouw Wolterdina en haar zus Jantiena van de partij.
‘Oh wat mooi… ‘k Heb nog nooit zoiets moois eheurd’, zei Wolterdina die naast me zat steeds . ‘En dat jonge ventien.. wat zingt e mooi en dan draeit e zich ok metene umme um et koor te dirigeren. Wat mooi, oh… wat mooi!’
Dat jonge ventien was de dirigent Daniel Rouwkema die behalve dat hij de hele dag de leiding had, die avond ook de tenorpartij voor z’n rekening nam. De tenor die was ingehuurd bleek ziek geworden. En Wolterdina had gelijk. Ik heb nog nooit een tenor met zoveel uitdrukking in z’n stem zo’n partij horen zingen. Het verhaal leent zich ook om dit met veel ingehouden emotie te zingen. Ontroerend mooi!
Na het concert brachten we de beide zussen weer naar huis. Maar Ben, Nies, Piet en Willy gingen nog even mee om na te praten en wat te drinken en…. toen kwamen de Hattemer verhalen natuurlijk weer los.
‘Looft den Heer.. 1 2 3… gaat nooit verlo ho ren. Looft den Heer 1 2 3 ..gaat bovenaan.’ Ben schetste een fotografisch beeld van Henneman die na een overwinning op een korendag met hun koor Looft den Heer een rondje Hattem deed en imiteert hem kostelijk zoals hij de kamer bij ons rondloopt met de kromme houding en hand in de rug als Henneman, een Hattemer die trots als een pauw vooraan liep door het stadje Hattem. Ook Gait Lattien en Jan Maoten kwamen langs. We kropen van het lachen: Niesje, Willy en Piet Schuin en Wim en ik.